ne zaman kendi hikayelerini anlatsalar, ağızlarından bir şeyler duysam kendime hakim olamıyorum, göz yaşlarımı tutamıyorum.
çok güzel insanlar. azmin, çalışmanın, isteğin kıymetini bir kere daha kanıtladılar. bana göre türk toplumu onlardan çok şey öğrenmeli. işlerini güçlerini, daha ziyade işsizliklerini ve aylaklıklarını bırakıp bu insanlara bir dönüp bakmalılar.
ben her denk geldiğimde onlara dikkat ettim. çok temiz insanlar allah için. binlerce kere teşekkürler.
ülkeyi gururlandırdılar, helal olsun yürekleri ortaya koymak nasıl olur gösterdiler. o milyonlar kazanan a milli takım oyuncularına örnek olurlar inş. milli formanın her şeyin önünde geldiğini anlarlar inş.
ingiltereyi yenerek şampiyon olmuş takım. Fakat maçı izlerken düşündüm, eğer bir oyuncu sakatlanırsa oyundan çıkıyor mu? Kuralları filan bilmediğim için merak ediyorum.
gençlik ve spor bakanı osman aşkın bak, avrupa ampute futbol şampiyonası finalinin vodafone park'ta oynanmasına izin veren beşiktaş'a teşekkür etti. bunun üzerine cumhurbaşkanı erdoğan, bu saha beşiktaş kulübünün mü? ulan bizim verdiğimiz paralarla yaptırdılar diye konuştu.
şu an öyle bir yayın var ki beyaz futbol'da, adamlar için resmen bağış topluyorlar. gündeme gelip ilgiden kendine pay çıkarmak isteyen kişi ya da kurumlar tebrik ve bağış kisvesi altında kendi propagandalarını yapıyor.
şu garibanları da kendi iğrenç riyakarlıklarına alet ediyorlar.
edit: bu insanlara para verilmesinden değil, para veriyoruz ayağına kendi reklamlarını bu insanlar üzerinden yapmalarından rahatsız oluyorum.
mesai dönüşü eve gelirken çektim arabayı uygun bir yere. eve yakın bir nokta. 2'de bira aldım ne yalan söyleyeyim. açtım telefondan maçı izledim. ilk yarı bir ara kontrol ingilizlere geçti ama sonrasında o muhteşem vole direkten dönünce bildiğin yerimden zıpladım. bu nasıl kaçar diye. kendimi kaptırmışım. dünya umrumda değil o an.
sokaktan geçen varmış yokmuş hiç umrumda değil. hani biri arabaya yanaşıp "napıyorsun birader" dese... "gel kardeş otur hele fena bir gol kaçırdık" diyip buyur edicem içeri.
yendik. şampiyon olduk. gururlandık. allah hepsinden razı olsun. şu ülkenin boktan futbol dünyasında, boktan gündeminde yüzümüzdeki tebessümün, bir gecelik de olsa mutluluğumuzun sebebi oldular.
ne desek, ne söylesek boş. o koltuk değnekleriyle yürümenin ızdırabını ben bilirim. bu kahramanlar o koltuk değnekleriyle depar ata ata şampiyon oldular. bunu primle falan ölçemezsiniz.
ağlattınız be. vallahi billahi mutluluktan ağladım, mutluluktan gözümden yaşlar süzüldü. iyi ki varsınız.
heee bu arada bu kahramanlar bu destanı yazarlarken milyon avroluk eşeklerimiz de gereksiz bir maça çıkacaklar bu akşam...
