bugün bir ilkokul 4.sınıfına girdim. amacım kardeşlerimi görmekti. lakin ben çok daha farklı kişileri gördüm. recep tayyip erdoğan'ı, kemal kılıçdaroğlu'nu, devlet bahçeli'yi gördüm... snınıftaki çocuklar, birbirleriyle kavga ediyordu bağıra bağıra. birbirlerine küfürler savuruyor, sonra da söylememiş gibi kıvırmaya çalışıyorlardı. işte, bu ülkenin siyasi üslubunun, bugün geldiği noktanın bir ilkokul sınıfından farkı yoktur.
siyasetçiler, bu tartışmaların halkın içinde prim yaptığını bildiği için, bu yoldan rant sağlarlar. yani bir nevi nabza göre şerbet verirler. oysa, kimsenin ülkenin geleceğini düşündüğü yok. ülkenin geleceği karanlık, insanları cahil olunca, kişilerin çeşitli platformlarda, tiyatro oyunu oynaması yetiyor.
