Seyirci olarak küfürlü, sıçmalı osurmalı komedilere değil, gerçekten hakeden yapımlara gişe yaptırabildiğimiz zaman. Para kazanamayan adam neden sana film yapsın. Bırak Şahan Gökbakar, Şafak Sezer yapsın. Ne de olsa paranı onlara veriyorsun.
Izleyicinin zevkleri ile sinemacilarin ortak bir gelisme surecine girmesiyle gelisir. Yaptigi isik basina kaşe alan isikcilarin goruntu yonetmeni kafalarigi donemde asistanlik yapan, ustalarinin is yaparken asistanlar gormesin diue basina muşamba gecirdigi donemde asistanlik yapan insanlarin aham saham eserler vermesi zor. Sekteron gercekligi bu. Bir de yapim var. Guzel bir film cekmek icin milyon dolarlar harcayip sonra avicunu yalayan yapim. Onlar da haliyle recep ivedik tarzi ucuz maliyetli getirisi yuksek isler yapmak istiyor. Bir de bkm yapimlari var. Resmen piyasayi dusuruyor. Haksiz rekabet ortami yaratiyor. Her sinemayla anlasmasi var. Aylarca da gosterim de kalabiliyorlar ama bir sanat filmi iki hafta. Nadiren iki uc ay gisede tutunmaya calisiyor. Hep husran. Ayrica kaşeler dusuk. Calisma saatleri uzun. Yeterli donanim yok. Senaryo eksikligi var ki bu konuda sektor kan agliyor. Velhasil kelam insanin degismesi lazin once. Sonra piyasalar degisir. Insan da degismiyor. Estetik zevkleri turk milletinin cok dusuk. Kaliteli sinema severler ile sektordekiler ne demek istedigimi cok iyi anlamislardir. Gecmis olsun yesilcam, kansersin.
1- yapımcıların kendini geliştirmeleri
2- yönetmenlerinin yerinde saymamaları gerek. entelektüel diye geçinirler. (adamlar ışıktan anlamıyor daha)
3- senaristlerin hayalgücü eksikliği. (bkz: brainstorming)
4- para (yatırım)
1) roller mankenlere değil de oyunculara verildiği zaman
2) karakter odaklı komedi filmlerinden senaryo odaklı komedi filmlerine geçildiği zaman. (bkz: recep ivedik) (bkz: şevkat yerimdar)
3) türkiye'de sinema kültürünün tam oturmasıyla. böylece filmler daha çok izlenir ve yapımcılar filmlere harcama yapmaktan kaçınmazlar.
4) aşk filmlerindeki sıradanlıktan kurtulunduğu zaman.
5) kopyalamaktan ya da uyarlamaktan vazgeçildiği zaman. özgün sinemalar her zaman daha değerlidir.
6) bilinen tarihi hikayelerden çok (bkz: fetih 1453), az bilinen hikayelere önem verildiği zaman. böylece insanlar ne olduğunu daha fazla merak edecekler. (fetih 1453 yapılması gereken, güzel bir filmdi. ancak daha iyi de olabilirdi. yine de türk sinemasında bazı şeylerin öncüsü olabilir. yani umarım olur.)
7) teknik açıdan kendimizi geliştirdiğimiz zaman. (ne efektler gördüm zaten yoktular) (stv).
Her ne kadar çok kötü filmler çekilse de Türk sinemasının o kadar geri olduğunu düşünmüyorum.Babam ve oğlum,dağ,panzehir,dedemin insanları,mustafa hakkında her şey,nefes vatan sağolsun gibi nice kaliteli filmler çevrildi.Şimdi sinemalara ekşi elmalar gibi kaliteli türk filmleri de çıkacak.Aradaki çöpleri temizlesek aslında gayet güzel bir ilerleme kaydediyoruz.En son izlediğim iftarlık gazoz mesela.Oldukça güzel bir film olmuş.Herkese tavsiye ederim.
torpilli ve yeteneksiz pop müzik yorumcuları, tiyatro ruhundan anlamayan ve tek numarası boyu ve seksiliği olan manken bozuntularını bu sektörden uzaklaştırıp yerine işin okulundan gelen sahne tozu yutmuş yeni ve eski nesil tiyatroculara daha çok önem verildiğinde, sürekli aşk ve sıradan komedi filmi çekmeyi bıraktığı zaman gelişir.
türk sinemasının kanseri olan ticaret sinemasından vazgeçilmesi lazım bu bir. ikincisi komedi - dram filmlerinin artık bokunun çıkması ve aynı tip senaryolar ve çekim tekniklerinden vazgeçilmesi lazım. sinemayı sanat olarak özümsemek ve buna göre filmler çekmek sinemanın gelişmesinin birinci şartıdır.
türk sinemasının içine saplandığı bir başka olgu da, yerel ve kültürel sinemacılık anlayışı. bunu biraz açacak olursak, türk sinema filmleri hep türk devleti ve türkiye halklarının özünü yansıtmaya çalışan daha düşük perspektif ve sinemacılık anlayışı ile içine kapanık bir yapı olarak türk sineması, sinemanın evrenselleşmesi konusunda hep sınıfta kalmıştır. bunun aşılması ve türk sinemasının küreselleşmesi lazım. sinema eğer bir sanat ise sanatta evrensel olmak zorundadır. bu bakış açısıyla film yapmak ve sinema sanatını daha geniş perspektifte değerlendirmek gerekir.
yaratıcı senaryolar , kaliteli çekim teknikleri ve türk sineması kavramının başındaki türk ibaresinin artık kaldırılması ve sinemanın evrenselleşmesi gerekir. yoksa hep aynı tip hikayeler ve aynı coğrafyaları barındıran filmlerden kurtulamayız.
Daha bilinçli, ucuzluklara izin vermeyen, sırf yakışıklı ya da güzel olduğu için oyuncuya prim vermeyen seyirci kitlesi oluşursa türk sineması gelişir.
