şimdi yüzeysellik derken; oy verirken sadece bir iki kriterle dahi kendisini rahat hissederek oyunu kullanması. oy kullanırken nice kriter ve argümanı dikkate almaması. basit bir örnekle bir liderin güzelliği veya yakışıklılığı dahi oy sebebi olabilir ülkemizde. partilerin ön gördüğü fikirsel programlar, parti içi muhalafet ve çok seslilik, çözüm bulmaya yönelik stratejiler ağırlıklı olarak dikkate alınmaz. çoğunlukla dile pelesenk edilen köklere bağlılıkta bir yüzeyselliktir. babam (atalarımız) oyunu şuraya verdi ben de ezelden beridir oyumu oraya kullanırım mantığı.
yüzeyselliği açımlayan liderlik karizması, atacılık, din olgusu, milliyetçilik ve ekonomi gibi temel kriterler dikkat çekicidir. tabii bunlara yaklaşırken de dinler tarihi veya uygarlık tarihi konusunda kapsamlı bir yaklaşımımız olmaz.(konu salt islamiyet ve sünnilik üzerinden değerlenir) milliyetçilik konusuna da vatan-millet-sakarya eşiğinden farklı mana vermeyiz. ekonomi konusu çoğunlukla cebimizin doluluğu, sebze fiyatları ve ayın sonunu nasıl getireceğimiz üzerinedir. elbet bir iktisatçı gibi bir yaklaşım beklemiyoruz ama şu bilindik en son ekonomik krizi dahi doğru anlamlandır arkadaş. ama ben neyi anlatıyorum yaa bu ülkedeki kredi kartı kullanıcılarının yüzde 70'i asgari limiti ödemekle mutlu. limit ağzına dek dolu. 700 lira para yatırılıyor ancak o kadarlık açılıyor ve gene dolduruluyor hırsla. sonuç, hep içerdeyiz. neyse, yüzeyselliğimize-iyi niyetimize sağlık.
şimdi duygusallık derken; mazlum ayağına yatan ezelden beri kazanır. seçim öncesi göz yaşı dökülebilir mesela. hem göz yaşı dökülür hem de dinsel sömürü yapılırsa 2-0 öne geçilir.
duygusalıkla ilgili hikaye çokta asıl mevzu rasyonellikten ışın hızıyla uzak yapımız ve bunu seçmenimizin oy verirken köküne dek hissettirmesi/ yansıtması.
sonuçta bin bir argümanı masaya yatırıp oy kullanan kesim herhalde yüzde 5'e bilemedin 10'a tekabül eder. çoğunluk, o bilindik/ ağıza sakız bir tümcesiyle mutlu.
