bir diğeri taşağıl hoca nın anlattığı, yontma taktiği var.
bu taktik, düşmanın sayıca üstün olduğu zamanlarda uygulanıyor.
sahip olunan bütün güç, düşmanın bir noktasına yönlendiriliyor. ve oradan yontar gibi dşman zayıflatılıyor.
düşman ordusu büyük olsa da, savaş alanı o an için daraltıldığı için o kısma yardım etmesi zor oluyor. sığmıyorlar yani.
toplu halde bulunan düşma ordusuna hızlı bir birlik saldırıyor. sonra hızlıca geri çekiliyor.
düşman ordusu bunların peşine takılıyor. kaçan birlik, türk ordusunun sağlı sollu siper aldığı bir alana çekiliyor.
kaçan birlik hızlandıkça, düşman ordusunun eni kısalıp boyu uzuyor. siper alan birlikler iki yönden bu eni küçülmüş orduya saldırıp imha etmeye çalışıyor.
pek çoğu kurtların avlanma taktikleri esas alınarak bulunmuştur.
son zamanlarda kurt ve kangalların didişme videolarını izliyorum büyük benzerlikler olduğunu bizzat gördüm.
mesela denk güçte bir ordu ile savaşılacağı zaman. orduyu 3 e bölüyorlar.
ilk bölük önden oyalama savaşı yapıyor.
bu arada diğer bölüklerden biri düşmaın arkasına biri de özellikle sağ tarafına geçmeye çalışıyor.
başarılırsa düşman bir çember içinde kalmış oluyor.
kurtlarda birebir aynısını izledim. hele o arkaya geçmeye çalışan kurdun nasıl sine sine hareket ettiğini gördüm ya vay be dedim.
olurda sayıca çok üstün bir düşman ordusuyla savaşılmak zorunda kalınırsa geniş alana yayılma taktiği vardır.
amaç düşmanın saldırması gereken hedef sayısını artıtıp gücünün bölünmesine zemin hazırlamaktır.
taktiğin asıl kısmı ise, bölünmüş düşman ordu parçalarını, o kısımda yoğunlaşarak yok etmektir.
bu durumlar genellikle, takviye geleceği durumlarda uygulanır. yoksa türklerin bile bile ve özellikle kendisinden güçlü ordularla savaşmayı seçtiği söylenemez. savunma savaşları hariç tabi.
