Belirli bir olgunluğa erişmemiş olmaktır. Tabi ki sevmeyen kişiler olgun değildir demiyorum fakat; sevebilmek için belli bir olgunluk, yaşanmışlık gereklidir.
"türk sanat müziğini içi geçmiş moruklar dinler" diye bir kanı olmasından kaynaklıdır bu. *
türk sanat müziği ruhu okşar, sakin bir melodisi vardır, insanı rahatlatır. tamam, cıstak cıstak müzik de dinlenir yeri geldiğinde ama türk sanat müziği deyince "ayy ben dinlemiyoruuuumm ne o öyle tennenni tennenni falan yaneeee" diyen insanlara da kılım.
sanki david guetta falan dinleyince çok modern, enerjik bir insan oldu arkadaş. türk sanat müziği özümüz bi kere adı üstünde türk sanat müziği!
-yabancı müzik dinlemek özentiliktir.
-pop dinlemek salaklıktır.
-rock-metal asilik, satanistliktir.
-fasıl-tsm dinlemek iğrençtir.
vs vs...
kişisel olarak "arabesk"ten nefret ederim, insanlardaki umudu yok ettiği için.
ama o müziğin "kullanıcısı"/dinleyicisi de bu tür düşünceler içerisinde olabilir.
o yüzden özet olarak şu söylenebilir:
müzik zevki serdar ortaç, demet akalın, en fazla nil karaibrahimgil dinleme seviyesinde olan yozlaşmış genç nesilin popüler kültür içinde giderek daha fazla yabacılaşmasıdır. yoksa zaten türk sanat müziği ve türk halk müziği seven bir kitle zaten vardır ve olmaya devam edecektir.
anlaşılmayacak kadar kapalı ve kurallara bağlı olmasıdır. t.s.m. nin sevilmesi için belli bir birikime sahip olmak gerekmez halbuki. ama öyle düşünülür.
bu, bir müzik eserini; kulağa hoş gelen tınılara indirgemekten, diğer bir deyişle; tekniğinden ve içeriğinden çok estetiği ile ilgilenmekten kaynaklanan durumdur.
yaşamı koşa koşa yaşamaya alışmış bir nesil için bu tür detaylarla ilgilenmek ne yazıkki fazlaca zaman alıcı gelmektedir.
