Türklerin ota boka göbek atmaya bıraktıkları gün böyle bir şeyden bahsedilebilir.
Ne yaparsan yap, Türk halkı sadece masa üstüne çıkıp bir o tarafa bir bu tarafa çalkalayabileceği müzik istiyor. Haliyle en idealist müzisyen bile aç kalmamak uğruna darbuka, zurna, doğu ezgileri bir şeyler sokuyor müziğe, üstüne vuruyor yapay tekno soundu ortaya hibrid, üstü şişhane altı kaval, piç bir şeyler çıkıyor.
Sözler de ya entel olacağız diye iyice anlaşılmaz oluyor ya da bu göbek atmalara tempo tutmaya yönelik ilkokul birinci sınıf kafiyeli iki kelimelik cümlelerle dolup taşıyor.
Göbek atma, kalça kıvırma, Türk ananelerinden sayıldığı için azalarak bitmeyeceğine göre Türk popunun gelişmesi hayal.
türk popçularının, sadece para kazanmak için müzik yapmayacakları gündür zannımca. gerçi bu cahillikle, bunu düşünmek hayli zor olsa gerek. bir söz vardır bilir misin ?
--spoiler--
bizim kimi yeni nesil kadın popçular, cehalet konusunda da madonna'yı taklit ediyorlarmış demek ki.
--spoiler--
şeklinde. durumu yeterince özetliyor bence. daha kötüsü, bu müziklere talep olması. karşılıklı gelişim -toplum, sanatçı- daha kalıcı bir gelişme getirir belki. belki bir gün.
