erbakan'ın ölümünü mağduriyet fetişizmi vasıtası ile bir 28 şubat lanetleme gününe çevirmeye çalışan akp ve kürtçü-islamcılar ellerindeki bütün imkanlarla , trilyonlar harcayarak sahneyi kurdular. fakat vefatdan beri 2 önemli noktada suratlarına tokat gibi patlayan gerçeklerle sendelediler. ilk olarak erbakan ve kürtçü islamcı cemaat arasındaki soğukluğun boğuntuya getiilemeyeceği ortaya çıktı. hem erbakan ailesi hem de refahçı eski tüfekler kendilerini sırtlarından bıçaklayıp amerika'nın kucağına koşan ekibi ve onların uzak ufuklardaki yeni babasını kucaklamadılar. üzerlerine kuş pislese , gözyaşlarına boğulup mağduruz edebiyatıyla propaganda yapanlara erbakan'ın ailesinden iş çıkmadı.
diğer yandan erbakan'ın etrafında oluşturulmuş myth'lere dayanan "mücahit", "milli görüşçü" ve benzeri sıfatları kullanarak sokaklardan yeni oy avlamak, varolan seçmeni tekrar motive etme planı da bu sergilenmekten kabak tadı vermiş "tuluat" ın artık eskisi kadar gişe yapmadığını anlamaları da özellikle kürtçü islamcı saflarda sarsıntıya yol açtı.
iki gündür sosyal medya sitelerinde , sözlüklerde bir erbakan kültü oluşturmaya çalışırken bir yandan da cumhuriyet mitinglerine alternatif bir gösteri ayarlamaya çalıştılar. kendi payıma bugün sabah çeşitli entrylerde toplanacak insan sayısının asla hayal edildiği kadar olamayacağını ve erbakan'ın ölümünün bu leş kargalarının arzuladığı kadar (sokağı) etkilemeyeceğini yazdım. sabah aklımdan geçen 200 civarında radyo,tv ve gazetenin bombardımanı, servisler, bindirilmiş kıtalarla 100 - 150 bin kişi toplayabilecekleri yönündeydi.ancak 70 binden az insanı getirebildiler cenazeye. artık bu ekip için sonun başlangıcı gelmiştir. her partide ve siyasi harekette çekirdek kadrodan çok daha fazla sayıda iktidar nimetleri için o partide olan adam vardır. bunlara kısaca zübükler diyebiliriz. işte o zübükler artık kan kokusunu almıştır ve uygun gördükleri bir zamanda bir parça da onlar kopartarak kaçacakları kesindir.
akp , kürtçü islamcı koalisyonu iktidar sarhoşluğu içinde ,etraflarındaki şakşakçılardan ibaret sandıkları türkiye'ye ve sokağa gövde gösterisi yapmayı düşünürken bir anda korkunç bir "pr" felaketinin içine sürüklenmiştir. iktidar ve güç arenası bizlerin günlük yaşamına benzemez ve zaaf kabul etmez. bugün , bu ekibin suratlarındaki dayak yemiş gibi "ifade" gerçekle yüzleştiklerinin en büyük kanıtlarından biridir. sokaktaki güçlerini kanıtlayamadıkları için iktidarın kaynağı olan güç odaklarının onlardan uzaklaşacağını kendileri de biliyorlar. erbakan'ın ölümünden nemalanma hareketi hitler'in rusya seferi gibi bir sonuç vermiştir bu güruh için. bugün akp için düşüşün başladığı sona giden sürecin ilk günüdür.
ordu'ya gelecek olursak asker hiç anlamadığı ve bulaşmaması gereken siyasete girebileceği en kötü anda hamle yaptı ne yazık ki. tescilli bir rejim düşmanı olan adamın cenazesine kıvrıkoğlu ve birçok üst düzey subayın "üniformalı olarak" katılmaları , genelkurmay'ın çelenk göndermesi ordu açısından yaklaşımsal bir skandal oldu.bir ordu komutanını ve kurmay heyetini sivil kıyafetle gönderip, aileye "özel" bir taziye iletselerdi hem şu ana kadarki duruşlarını koruyacak hem de itibar kaybetmeyeceklerdi. ordu bugün bir kez daha "milletin ordusu" olma imtiyazından taviz verdi. buna sebep olan komutanların durum değerlendirmesi yapıp, istifa etmeleri en doğrusu olacaktır ama sanmıyorum.
