recep tayyip erdoğan'ın time dergisine kapak olmasıyla, abdullah gül'ün kraliçe elizabeth tarafından krallar gibi ağırlanması sonucunda türk halkında ve siyasilerimizde oluşacak gaz ile gerçekleşek olaydır.
zamanında bu iki devlet iranla savaşması için saddam'a da gaz vermişti. ha belki sonları saddam gibi olmayabilir ama suriye'ye hem pkkyı bitirme bahanesiyle hem de suriyedeki müslüman kardeşlermizin akan kanını durdurmak bahanesiyle gireceğimizin resmidir bu iki kare.
ırakta zaman zaman şahit olduğumuz kara ve hava birliklerinin ufak çaplı sınır ötesi harekatları, kimi birleşmiş milletler kararları ışığında bir hakkın kullanılmasını ifade eden sıcak takipten ibarettir.
henüz suriye ile ilgili böyle bir durum yok iken, yapılacak müdahale, kim ne derse desin bir savaş hali olarak algılanacaktır. hükümetin dış politik hattı, şu an itibariyle insan hak ihlallerinin önlenmesi için yapılan tazyikten ibarettir. rus ve çin vetosu aşılmadan birleşmiş milletlerin camia olarak müdahale kararını alamayacağı göz önüne alınırsa, ve şu an için amerikanın tek başına veya nato olarak böylesine bir fiili yaptırım gücünde demeyelim de morali içinde olmadığı ortadadır. suriye muhalif güçlerine lojistik destek ve askeri-ekonomik yaptırımlar haricinde yakın gelecekte bir tırmanış mantıki değildir. komplo vari bazı mizansenler üretmek yerine hali hazırdaki gelişmeleri takip etmek anlamlıdır.
umuyorum ki, türkiye yakın geçmişteki dostluğun hangi merkezlerin isteği doğrultusunda krizleştirildiğinin farkındadır. birde şans şu ki, fransa ve italya gibi kışkırtıcı politikalardan çıkar uman devletlerin, politik-ekonomik krizli yapısı, şimdilik diyelim libya vari oldu bittilerin yaratılması önünde engeldir.
