güldüren söylem. öyle böyle değil! bir ülken var , bir tarihin var adın sanın var ama şeref duymayacaksın öyle mi? kürtler bile hayal ürünü olan kürdistan ile gururlanırken hemde! demiştim ya güldüren söylem!
türk olmak şerefsizlik olduğu için yanlış bir davranış değildir, yalnızca, şereflilik insanın kendi yaptığı, çaba gösterdiği eylemler için geçerli olması gereken bir kalıp olduğu için anlamsızdır bir insanın kendi etnik aidiyetiyle böyle bir ilişki içine girmesi. Yani amaç "şereflilik"denen şeyi biraz olsun ulaşılmaz kılmaktır. Ha tabi birde türklüğü şerefliik sananlar, en azından bilinçaltında, mesela Yunanlılığı veya Kürtlüğü şerefsizlik saymaktadırlar. (Yoksa, her millete aidiyet eşit derecede şeref ise, "türk olmak şereftir" demeye ne gerek var?) Bu nokta da belki bu türklüğün şerefliliği hikayesinin esas mide bulandırıcı noktasıdır.
Yoksa Türklerin de, diğer milletler gibi, tarihlerinde şeref duyulabilecek ve şerefsizlik sayılabiliecek pek çok olay vardır. istisnai bir durum değl yani...
-Seref naber?
-Oğlum git isine...
-Eheh eheh ehe..
-Yav bi git!
-Lan Şeref, Amerikalıların, ingilizlerin, Fransızların, Yunanlıların kendini şerefli bi ırk olarak addettiği bu yerkürede bir Türk olarak kendini şerefl sayman neden milleti gerer ki? De hele bana!
-Lan oğlum yürü!
bu tip organizmalar da mevcut işte şu 3 günlük dünyada.
"ne şerefi kardeşim?" diye sorarlar adama.
şu şeref ve üstünlük durumu en çok yahudilerde var derler ya da onlar kendilerini öyle zannederler.
2.dünya savaşında iki üstün olduğunu zanneden millete almanya dar gelmedi mi?ve bunun sonucunda üstün olan milletlerden biri diğerini fırınlarda sabun yapmadımı.
şimdi o sabunlar daha mı kaliteli o pürüzsüz ciltlerinize daha mı iyi geliyor üstün milletin ilikleri ile yapılmış sabun?eğer hakkaten üstünlerse onlardan yapılmış sabunda üstün nitelikte olmalı değil mi?
şimdi kaçımız yahudileri yahut almanları şerefli ve üstün görürüz?
cevap hiç birimiz olsa gerek.
türk olduğu için kendini şerefli zanneden biz zavallı kullara da diğer milletlerin bizlere kıçları ile gülmeleri ödül olarak kalıyordur artık.
ha bir de acaba kaç kişi 7.atasından önceki atasının kim olduğunu biliyor?
8. atamı biliyorum diyen biri var mı?
yaşıyor mu öyle bir yumuşakca?
evet diyen yalan söyler.
çünkü osmanlı da ailelerin seceresi asla tutulmamıştır.
tutulan tek aile vardır; saltanat sahipleri.o da hepinizin malumudur.
türk olma şerefine nail olamamış yurtsuzların sıkça düştükleri sanrıdır. elbette ki insanlar milletlerini kendileri seçemiyorlar. ancak; mensup oldukları millet ile şeref duyabilmek bu konudan bağımsız durmaktadır.
benzer bir örnek ile devam edelim... insanlar milletleri gibi ebeveynlerini de kendileri seçememektedirler. ancak; ben, benim için hiç bir fedakarlıktan kaçınmayan ailemle de gurur duymaktayım. bundan dolayı aklımdan şüphe eden sinir hastalıkları uzmanlarını da sevgi ile kucaklarım. he amaç "türk'e bok atmanın dayanılmaz hafifliği"ni yaşamak ise kolay gele...
50 sene önce uyananlar(!) sayesinde birinci iken göreceli olarak üçüncü, beşinci dünya ülkesi olmuşuzdur. işte bizlerin sahip olduğumuz şeref, kaybettiklerimizi geri kazanacak ferasetimizin ve dirayetimizin kaynağıdır.
kişi insan olmanın şerefine nail olmuşsa kendince birtakım şeylerden onur duymasında bir sakınca yoktur, tabi sağına soluna zarar vermeden kendi içinde yaşıyorsa bu maneviyatını. asıl problem kendinden olmayanı şerefsiz sananlardadır, üzerine gidilmesi gereken konu budur.
aklı başında bir türk türk olmanın edinilmiş statü olduğunu, o kadar da bir önemi olmadığını bilir. ancak türk olmak gene de şanstır.
dibimizdeki ırakta doğsak, çocukluğumuzda iran ırak savaşı 1991 nato işgali, yıllarca süren ambargo korkunç acılar,2002 işgali ve terörle gene korkunç acılar yaşayacaktık.
etiyopya eritreyi falan saymıyorum bile. türk olmak herşeyden önce şanstır ."türk olmayı şeref sanmak" entrysini giren anlayışa söylenecek tek söz de, en azından şerefsizlik olamayacağıdır.
gocunmaktan daha iyi niyetlidir. daha kasıtsızdır.
ırkla övünme meselesi kıyamete kadar tartışılır.
ama aidiyete karşı gelme zihniyetinin varacağı son nokta, insan olmanın şerefini inkara kadar gider.
insanın bir aileye, bir sülalaye, bir millete kendini ait hissetmesinin ve bundan şeref duymasının nasıl bir sakıncası olabilir ki?
çanakkaledeki aslanlar o şerefi hissetmeselerdi asıl o zaman görürdün sen sanmayı, zannetmeyi.
kim bilir ne sanardın şimdi kendini.
bir türk olarak türk olmakla gurur duymak ne büyük şereftir.
bir alman olarak alman olmakla gurur duymak da büyük şereftir.
bir cezayirli olarak cezayirli olmakla gurur duymak da büyük şereftir.
aslolan ekmek yediği yaşadığı toprağa sahip çıkmaktır. vatanını sevmektir. türk olmak ne güzel ne gurur vericidir derken türk olmanın ayrıcalığını hisseder ya insan yüreğinde. işte bu duygu insan için en yücesidir. türk olmak bir şereftir de ayrıca. cezayirli olmak da bir şereftir o ülkenin vatandaşı için.
vatanıyla gurur duymamak kendini reddetmektir.
temelinde "birkaç yüzyıl boyunca dünyayı yönetmiş olma" düşüncesi yatan şeref duygusudur. Pek az milletin başarabildiği bir durum elbette bir kıvanç kaynağı olacaktır. Bugün Çin ve Rusya'nın düştükleri kötü durumlara rağmen yapmış oldukları atılımlar, Türklerin Batı Hun ve Avrupa Hun'ları olarak sürdürmüş olduğu hakimiyet ve aradan geçen zamanda Osmanlı'nın sağlamış olduğu hakimiyet de göstermektedir ki bu milletler* farklıdır ve tarihin belli zamanlarında dünya yönetiminde çok büyük söz sahibi olmaya her zaman adaydırlar. Bugün olmazsa, yarın...
Unutulmamalıdır ki bir şeyi bir kez yapan onu farklı bir zamanda tekrar yapabilir. O potansiyel onda daima mevcuttur.
türk olmak nedir? eğer türk olmaktan kasıt, "türk milleti çalışkandır, türk milleti zekidir" tanımındaki türk olmak ise seref duyulması gereken bir olaydır. bu meziyetlere sahip biri öncelikle insandır, sonra kendisi ile şerefe duyması gereken bir türk' tür. fakat türk olmaktan kasıt türk anne babadan doğmak ise ortada abartılacak bir durum yoktur. bu şekilde doğmuş fakat bırakın şeref duymayı utançtan ölmesi gereken yüzlerce insan vardır.
aksi bir anlayışın tezahürü olan "türk olmamanın şerefsizlik olması" gibi bir durum söz konusu değildir, anlama kıtlığı çeken arkadaşlara hitaben.
türk milleti, kendi varlığını yine kendi elleriyle yaratmış ve bugünlere gelmiştir. bu yüzden de büyük bir saygıyı hak eder. bu milletin mensupları da kendi milletine mensup olanları şerefli, onurlu olarak nitelemekte özgürdür. bu ne anlamsızdır, ne de saçma.
"hasbelkader türk olmuşum, ne gurur duyucam", "seçim şansım olmayan bir şeyin nesiyle övüneyim" gibisinden bir şeyler geveleyen insanlara da sormak lazım, seçme şansınız olmadığı halde hasbelkader babanız veya anneniz ya da kardeşiniz olagelen bir insanla gurur duymuyor musunuz? bugün gurur duyabildiğiniz bir şeyler varsa şayet, bunu türk milletine borçlusunuz bir anlamda da, bunu unutmayın.
türk olmanın karın doyurmadığını iddia edip tribünlere oynayan metacı arkadaşlara da fırsattan istifade bir tavsiye vereyim. evet, türk olmak karın doyurmaz, doyurması da saçma olurdu zaten. erdemli bir insan şerefi için yaşar. zaten erdemli bir şekilde, vicdani bir doğrulukla göçüp giderseniz bu dünyadan, insanlık adına üzerinize düşeni yapmışsınız demektir. bu yüzden karnınızın doymasını değer verdiğiniz metalardan bekleyin, simgelerden, olgulardan değil. evet, karın doyurmak da önemlidir, ama bunu değerlerinizin ışığında yapmanız daha anlamlı olur.
