doğuran, büyüten her derdini çeken anneyle, babayla gurur duymak gibidir. neymiş, türk olmayı kendi mi seçmişmiş de, türkiye'nin bugünlere gelmesinde payı var mıymışmış da... e annenle babanı sen mi seçtin doğmadan önce de, şimdi tapıyorsun ha? iki yüzlü?
gurur duyuyorum olm. annemi, babamı ne kadar seviyorsam, onların çocukları olmaktan ne kadar gurur duyuyorsam, türk olmaktan da o kadar gurur duyuyorum.
yersiz bir gururdur. belki de "türklük kanımız, islam canımız" gibi değişik saçma cümleleri kullanıp gurur duyanları görünce bende negatif bir etki yaratıyor diyebiliriz. daha doğrusu türk olmaktan gurur duyup, hatta ülkede yaşayan herkes türk deyip sonra türk olunmaz, türk doğulur diyen zihniyetindir bu gurur. kendi seçemeyeceğin bir ırkla gurur duymak yersizdir. bunlar Türk şovenizminin ideolojik temelini oluşturan "üstün Türk" şişirmesinin bir ifadesidir. Genel olarak bütün milliyetçilikler gibi, Türk milliyetçiliği de tarihe bilimsel bir gözle değil darkafalı milliyetçi bir gözle bakar. o nedenle tüm sorunları unutturup sadece gurur pompalarlar zayıf zihinlere.
polemik yaratmak için kullanılan memnuniyet cümlesidir.
türk olmaktan gurur duyuyorum dersiniz ; aşırı milleyetci hatta kafatascı olmakla suçlanırsınız. suçlayanların birincil savunması ise ; milliyetin seçilme şansı olmamasıdır. ancak doğarken de anne ve babalarımızı seçemediğimiz ancak onları herşeyden çok sevdiğimiz gözönünde bulundurulacak olursa bu savunmanın ne kadar saçma olduğu da anlaşılır.
türk olmak ile gurulanmak diğer milletleri aşağılamak anlamına gelmemektedir. zira kendi anne ve babamızı severken de diğer anne babaları aşağılamıyoruz sanırım.
bu sebeble cümleyi eleştirmek yerine cümleyi ve duyguyu yanlış yaşamaya çalışanları eleştirmek daha doğru olacaktır.
insanların milletini sevmesi kadar doğal bir durum yoktur.
türk olmak da utanılacak birşey değildir.
demekki neymiş? bu cümle yada his çarpıtılacak birşey değilmiş.
gayet normal bir durumdur. bu en başta objektif olarak tarih bilen insanın hissedeceği duygudur.
bu millet buralara çanakkale'lerden, fakirlik içinden, yoktan gelmiştir. 14 yaşında çocuklar vatanları için şehit olmuşlardır. 57. bölüğün hepsi pozisyonlarını korumak uğruna ölmüş, ölmek için savaşmışlardır.. hepsi.
istanbul erkek lisesi, savaş zamanı tüm öğrencileri cephede şehit olduğu için mezun verememiştir. kadınımın elleri parçalanmıştır mermi taşımaktan.
ben gurur duyarım.
asyadan yola çıkan adını bile hatırlamakta zorlandığım türk beylerine ve dünyanın en şerefli milletinin bir ferdi olduğuma inandığım için filan değil! bu dünyanın en aptal düşüncesidir. her milletin toplumsal şerefine, hepsinin bir olduğuna inanırım.
bir kısım beyinsizlerin düşündüğü gibi tanrının gözde milletine dahil olduğuma inandığım için filan da değil, her insan, her millet tanrının gözünde eşittir.
diğer saçma sapan iddialara gönül verdiğim için de değil..
sadece atatürk'ün temellerini attığı, fedakarlıklarla bugünkü halini alan laik türkiye cumhuriyetinin çocuğu olduğum için gurur duyarım..
ancak suistimal edilmeye çok ama çok müsait olduğunun da farkında olarak..
sanırım bu tabirler, günümüzde ırkçılık ve faşizm milliyetçilik kılıfının içinde yapıldığı için samimi gelmiyor bana.. bilmiyorum. ve daha ötesi güvenim kalmadı insanların hislerinden, söylediklerinin altında başka bir niyet olmadığından..
türk olup olmamak insana herhangi bir üstünlük katmaz, türk olup şerefsiz olan da var, tersi de. ama bu türk olmaktan gurur duymamak için bir engel teşkil etmez.
muhetemelen fransız olarak doğsalardı fransız olmaktan, ingiliz olarak doğsalardı ingiliz olmaktan, alman olarak doğsalardı da alman olmaktan gurur duyacak insanların içinde bulunduğu durum. bildiğim ve hatırladığım kadarıyla, doğmadan önce kimse bana sormadı hangi milletten olmak istersin diye. yahut bir form doldurarak, sevgili büyüklerim beni türk olarak dünyaya gönderirseniz size çok minettar kalırım deme şansım da olmadı. üstelik bunu bana doğmadan önce kazandığım başarıların bir armağanı olarak da sunmadılar. yani ne seçtim, ne kazandım. seçmediğim bir şeyle gurur duyamıyorum. bir milletten olmak pratik bir durumdur. yanında yaşadığın insanları sevebilirisin, yanında yaşadığın insanların geçmişte yaptıklarıyla bütünleşebilirsin, o topraklarda yakılmış ağıtları, söylenmiş türküleri, çekilmiş halayları benliğine katabilirsin. üzerine doğduğun topraklara bağlılık ve sevgi duyabilirsin, kişiliğinin şekillenmesinde toprağın ve yaşadığın çevrenin elbet büyük etkisi vardır. ama başta dediğim gibi, nikaragualı ya da singapurlu olarak doğsaydım bundan utanmayacağım gibi, türk olarak doğduğum için de bundan gururlanmıyorum.
varsın bana sırf içinde bulunduğum millet yüzünden ikiyüzlü desinler, o onların cahilliği, düşünememezliğidir..atatürk gibi büyük bir insanın milletinden olmaktan herkes mutluluk duyar ama bununla birlikte aynı milletten olmaktan utanç duyulacak milyon tane adam da sayılabilir..demek ki neymiş eğer birilerinin özelliklerini bütün millete mal edeceksek bunlar sadece başarılı ve iyi insanlar olmamalılar..demek ki önemli olan kendimizmiş.
haklı bir durumdur fakat fazlası, geçmiş ile kafayı bozmak demektir. bünyeyi geçmişteki büyük ve şimdideki ufak başarılar ile meşgul etmeyi bırakmalı ve gelecek için ne yapılabilir bu düşünülmelidir. çünkü çağ, sevgi ve bilgi (ki hızla bilgiden yoksunlaşan) dolu bir millete saygılarını sunan bir çağ değildir artık ve gelecekte çok daha canileşecektir.
bende mutluyum türk olduğum için. ya bi fransız olsaydım ve adımın geçtiği yerde ilk akla gelen söz "ikiyüzlü" olsaydı... atatürk gibi büyük bir insanın ırkından olmaktan duyduğum mutlulukla birlikte diğer ırklarla birlikte yaşamayı ve onların değerlerine saygı duymayı milletim adına kabul ederim. tüm insanlara... saygılarımla...
tamam bundan mutluluk duyulabilir, ben de duyarım ama fazlası zarardır, saçmadır.zira kendi seçmediğin bir konuda böbürlenmenin manası yoktur.ama bunu youtube geçnliğine nasıl anlatırsın.biz hala gidelim bütün yabancılara küfredelim, "biz türküz oğlum, ne sanıyorsun!" diyelim...
ay yildizli bayrakla gurur duymaktırç
ataturk ve vatan için ölen yüzbinlercesiyle gurur duymaktır
evladını kaybeden bir annenin "vatan sag olsun" diye haykırmasından tüyleri diken diken olmak, kendi arkasındanda aynısının söylenmesini göze almaktır.
ay yildizli bayrak ile gurur duymaktir. ataturk ve silah arkadaslari ile gurur duymaktir.
evladini kaybeden bir annenin "vatan sag olsun" diye, haykirmasindan gurur duymaktir.
her türkün hali hazırda gerçekleştirdiği eylem. aslolan gurur duyduktan sonra ne yapılacağı ve biz bizden öncekilerin yaptıklarıyla gurur duyarken bizden sonrakilerin neyle gurur duyacağını düşünmektir.***
