bazen umutsuzluk düşer içime derim ki bu ülkeye bişey olsa kaçacak gidecek yerimiz yok ne olacak halimiz derim. eşim de der ki " bizim ülkemize bir şey olmaz, olsa da bırakıp kaçmayız savaşır gerekirse burda ölürüz." düşününce ülken için savaşıp toprağında ölmek bile güzel. sonra da milliyetimle gurur duyarım.
