(bkz: milliyetçilik) genel anlamda bir çok olumsuzluklarıda beraberinde getiren, bünyesinde özü itibari ile birleştiricilik değil ayrımcılığı daha çok teşvik eden bir kavramdır. aksini idda etmek imkansızdır. bu tezin aksini ne kadarda sözle söylesenizde milliyetçiliğin değişik uygulamalarının tarih boyunca hep olumsuz durumlara sebebiyet verdiği inkar edilemez.
türk milliyetçiliği lafta var özde yoktur. açıkçası türk milleti kadar ''ne olursan ol kabuldur'' diyen başka bir ırk yoktur. bu tarz bir yandan güzel görünmekle beraber ''herşeyin fazlası zararlıdır'' ı hatırlatmakta fayda vardır. naçizane bendeniz ve aynı şekil vatanseverler ırkçlıkla suçlanır olur.
her vatansever insana köpek uluması gibi ''ırkçısın'' böğürtülerini yapanların imkan olsa da avrupa'nın büyük ülkelerinde yaşam sürmeleri sağlansa. o milletlerin neredeyse çoğunun ırkçı olduğunu görürsünüz. çok iyi bildiği halde sizinle ingilizce konuşmayan fransız ve almanlardan tutun da yakın muhabbetiniz olan almanların aslında nasıl da hitler'i feci sevdiklerini farkedersiniz.
uzun-uzadıya yazmayım da bizim zayıflığımızı iyi bilirler ve içeriden-dışarıdan iyi yararlanırlar.
f. hirth 'e göre bu görüşü devlet siyaseti yapan ilk lider göktürk lideri çi çi yabgudur. sloganı bile arak diyen götoğlanları olayı çözümlemişlerdir herhalde.
göktürk devletinden bu yana mevcudiyetini sürdürmüş ve modern türkiye cumhuriyeti'nin kuruluş felsefesi olmuş, yeryüzündeki en olgun, en köklü milliyetçiliktir.
türk milliyetçiliği hakkında konuşmadan önce orhun abideleri muhakkak okunmalıdır.
salt olarak "ülkücülükle" veya "atsızcılıkla" veya "alperenlikle" veya "atatürk milliyetçiliği" ile özdeşleştirilemeyecek kavramdır. tırnak içine alınan kavramların tamamı türk milliyetçiliğini kendi doktrinine göre yorumlamıştır. türk milliyetçiliği, göktürk döneminde ortaya çıkan, selçuklu ve karahanlılar dönemlerinde islami düşünce yapısı ile birleşen, osmanlı'nın son dönemlerinde modernleşen ve atatürk döneminde yeniden hayat bulan bir kavramdır. türkçülük, kişilere ve kitlelere göre farklılık gösterebilir. nihal atsız türkçülüğü ile ziya gökalp türkçülüğü bazı noktalarda farklılık gösterir. ya da ülkücülerin milliyetçilik anlayışı ile kemalistlerin milliyetçilik anlayışı bazı noktalarda ayrılır. önemli olan türkçülüğün veya türk milliyetçiliğinin mantalitesini, özünü bozacak biçimde saptırmamaktır. zira bu kavram diğer pek çok olguda olduğu gibi zamanın şartlarına karşı yeniden yorumlanacaktır.
türk milliyetçiliği * kısaca şudur. bu coğrafyanın kültürü her öğesiyle hepimizindir ona sahip çıkmalıyız. kanla işimiz yoktur ( ki ziya gökalp türkçülüün esasları adlı kitabında ırk atlarda aranır der). bu corafyada yaşayan herkese türk dioruz. ama bu etnik temele dayanan bir tanım değildir zira etnik temele dayandırırsak dünya üzerinde 50 binden fazla türk bulamayız.
neyse zaten arjantin devlet başkanı geçen günkü ziyaretinde "biz ülkemizdeki araplara da türk diyoruz" diyerek olaya noktayı koymuştur.
Yıkılmakta olan bir imparatorlukta diğer fikir akımlarının iflas etmesiyle birlikte son çare olarak ortaya çıkmış düşünce akımıdır. Pek çok unsurun Osmanlı devletinden ayrılmasının ardından geriye kalan unsurları birleştirmek için ortaya atılmıştır. Pek çok kişi tarafından savlandığı gibi ayırıcı değil birleştirici bir unsurdur. Ancak tarihi süreç içerisinde belli gruplar tarafından ırkçı ve şoven söylemlerle saptırıldığıda görülmüştür. Önde gelen teorisyenleri Ziya Gökalp, Yusuf Akçura, ismail Gaspıralı gibi isimlerdir.
aşktır.
ırkçılık sanan embesiller dolar şimdi buraya.
ırkçılık değil, milliyetçilik lan. yani çekik gözlü türk'e sen çekik gözlüsün demiyoruz, bir zenciye hasiktir arap demiyoruz.
sadece milletimizi seviyoruz. yok yine anlamıyorsan, işin ibneliğine girmişsin demektir, bırakma ibneliği, devam et bari bir mesleğin olmuş olsun.
vatan haini teröristlere hak ettikleri tarzda bir üslupla karşılık verdikleri için ayıplanan insanlardır. ne diyelim alkışlayalım mı sayın mı diyelim adam köpekse köpektir kardeşim köpekten sayın olur mu?
Türkiye cumhuriyeti ni muhafaza ve müdafaa eden güçtür. bir milletin en tabii hakkıdır. bunu bir kaç çapulcunun yaptığı savunduğu sözüm ona milliyetçilikle karşılaştırmak en büyük ahmaklıktır. türk milletinin soyu sopu bellidir tarihi bellidir kültürü dili bellidir hangi tarihte hangi coğrafyada olduğu bellidir son elli seneye değil taa eski çağlara dayanan bir tarihi ve ulusu vardır. bazıları aslan postuna bürünen kediler gibi bu günlerde zıp çıktı şeklide meydan yerine çıkıp kürt milliyetçiliğinde bahsederken durdukları meydanın sahiplerini unutmaktadır. unutanu affetmemek gerekir.
rus uşağı komünistler, efendilerinden emir almadan çok çok önce ortaya çıkan akımdır. çok sevdiğiniz ülkeniz abd tarafından sikertilince herşeyi abd endeksli bulmanızı anlıyorum. neyse bu konu herkesin bildiği bir konu geçtik...
türk milliyetçiliği özellikle osmanlının son zamanlarında oldukça yükselişe geçti ve ülkemizinde kurucu ideolojisi oldu. ancak bu kurucu ideoloji ne yazık ki ülkeyi 15 yılcık yönetebildi. neyse umudumuz başka baharlara. biz de pes etmek yok. her zamana milliyetçi bir türkiye için çalışacağız, elimizden ne geliyorsa yapacağız.
diktatör inönü devrinde ülkenin genetiği değiştirilirken antiemperyalist mazlum milletler milliyetçiliği yok edilerek yerine konan amerikancı faşist milliyetçilikle iğdiş edilmiş ideolojidir.
atatürk ne mutlu türküm diyene derken aynı zamanda muhtaç olduğun kudret damarlarındaki asil kandadır da demektedir. yorum sizin. isteyen istediğini alabilir.
Türk Milliyetçiliği temelde siyasi bir ideoloji değildir.
Türk milliyetçiliğinin siyasi arenada vücud bulmuş hali halkçılıktır.
Halkçı olabilmek için de Laik olmak gereklidir çünkü Halkçılık her bireyi eşit olarak gören bir ideolojidir.
Dinsel veya herhangi bir nedenden ötürü çok hukukluluk kaldıramaz. Keza siyasi arena haricinde de teoride Türk Milliyetçiliği laik bir düzenle desteklenmelidir çünkü Milleti var eden bireyler de birbirlerine dinsel veya herhangi bir görüş nedeniyle farklı bakamaz. Örnek vermek gerekirse bir Alevinin Sünniye, Bir sünninin aleviye mezhepsel ayrılıklardan ötürü olumsuz bakması ve ben milliyetçiyim demesi gibi bir durum söz konusu değildir. Mezhepsel ümmetçilik yapan herhangi biri doğrudan Siyasal islamcıdır.
bu siyasal islamcılık Alevi sünni farketmez, yobazlık olarak tanımlanır.
Türk Milliyetçiliğinin tam karşılığı Türkçülük de değildir. Çünkü Teoride değil de duyguda milliyetçilik kavramı hemen hemen aklı başında her türkte vardır. Özüne ihanet etmediği sürece teoride türk milliyetçiliğine aykırı hareketler etse de bu kişiler Türk milliyetçisi olarak tanımlanabilir.
Türkçülük ise Teorik ve pratik manada Türk Milliyetçiliğini güden kişinin tam bir bağlılıkla inandığı ve hayatında uygulamaya koyduğu Siyasi ve içtimai mezheptir. Yani Türkçü, sadece Duyguda değil, teoride ve pratikte Türklüğü her şeyin önüne koyar, ona göre hareket eder.
Ayrıca Türkçü'nün ödevlerinden yeganesi bulunduğu yerin en aydın insanı olmaktır. Türkçünün kendini kanıtlama gibi bir derdi yoktur. Türkçü, Türkçülüğün haliyle Türkçünün, haliyle Türk'ün ne kadar bilinçli, kültürlü ve bulunduğu ortamda önder nitelikli biri olabileceğini gösterir. Gösterir ki çevresindeki Türklüğü seven duygu milliyetçileri Türkçülüğe öykünebilsinler. Öykünmeseler bile birlikte hareket etme isteğini göstersinler. Bu yüzdendir ki
"fikirlerine katılmadığı için samimi Atatürkçü, samimi Laik, samimi cumhuriyetçi,samimi ulusçu,samimi milliyetçi ve Türk kişileri kendini tatmin amaçlı küstüren, kışkırtan, hakaret eden kişi türkçü olamaz"
Ayrıca Türk Milliyetçiliği, Soycu değildir gibi tanımlamalar da yersizdir. Soyu sopu Türk olmayıp "Türkleşmek", "ne mutlu türküm diyene" diyebilmek öyle ha deyince olacak şeyler değillerdir. Bunu gönülden diyebilen insanların zaten yakın soyu sopu da genetik olarak tamamen Türkleşmese bile kültürel olarak Türkleşmiştir. Yani aslını unutmuştur, kendini tamamen türk aidiyeti olarak görmektedir. aslını unutmayan kişilerin veya kendini Türkten fazla bir de başka etnik gruba ait olarak görenlerin "ne mutlu türküm" demesi,hiçbir olumlu etki yaratmaz. sadece iyi niyetli ve akılcı düşünebildiğini gösterir çünkü bu ülkede Türk egemenliği olmamasının çıkarına olmayacağını bilir.
Ayrıca Türk Milliyetçiliğini pasif bir barış ideolojisi gibi göstermek de hatalıdır. Türk Milliyetçiliği Türklüğün sonsuz refah düzeyine çıkarana kadar durmayacaktır. Hayali dünyaya barış, adalet dağıtma gibi ülkülerle değil gerçekçi Türklüğün ekonomik, ahlaki ve toplumsal refahını sağlamak için gereken her şeyi yapacaktır. insanları "Atalarımız her yere adalet dağıtıyordu, herkese eşit bakıyordu" gibi kandırmalarla pasifize etmek, Atatürk'ün söylediği Yurtta sulh cihanda sulh gibi insancıl bir sözü amacından saptırıp Siyasi bir hedef haline getirmek ve bu yolla türklüğü pasifize etmek ya cahilliktir ya da art niyetliliktir.
Bugün Musulda kerkükte, , Batı trakya'da, Karabağ'da Türk'ün gücü yetmediği için Türkler esaret, işkence, fakirlik altındaysa bunların çözümü herkese barış dağıtmakla, kardeşlik nutukları çekmek değildir. bir yerden kazanırken başka yerden kaybetmek Fiziğin yani bilimin temel kuralıdır. Mesele nereden kazanmanın bizim amacımıza yani Türkün yaşaması amacına hizmet edeceğini bilmektir. Yani bizler kazanırken elbette birileri kural olarak kaybedecektir, hatta biz kendimiz kazanmamıza rağmen kendi içimizden de çok şey kaybedeceğizdir. bu konuda realiteden uzak bir duygusallık yersizdir.
ayrıca Bugün ülkemizde devletimiz, işçimizi, köylümüzü çok uluslu ekonomik düzenin kölesi yapmaktan kurtaramıyorsa, fakirlik almış başını gidiyor, insanlarımız arası siyasi görüş uçurumu gittikçe artıyorsa bu da böyle boş ve pasif barış, kardeşlik geyikleriyle çözülecek bir şey değildir.
