türk asıllı olmasına rağmen genelde doğup büyüdüğü kısacası yetiştiği ülkenin milli takımını seçip türk milli takımına gol atan futbolculardır. genellikle attıkları golden sonra sevinmezler.
hakan yakın efsanedir bu konuda. 2008'de isviçre - türkiye maçında golden hemen sonra bizim klasik şok oluşumuzla beraber isviçre üst üste atak bindiriyordu ve çok etkili geliyorlardı. Sanırım golden 5-6 dk sonra sol arka direkte yine attığı gole benzer bir golü atamadı "bana atmak istemedi yüreği el vermedi" gibi geldi. *
O maçı kazanmamızda o golün kaçmasının'da etkisi var diye düşünüyorum. insan üstündeki formaya değil genelde kalbindeki formaya yakın oluyor.
Bunun bir de yerli versiyonu vardır.yıllardır emek verdiği takımından gönderilir veya olaylı bir şekilde ayrılmak zorunda kalır.o futbolcu da en iyi futbolunu eski takımına karşı oynar,gol atar,goller attır,maçı aldırır hatta şampiyonluktan bile edebilir. (bkz: yusuf şimşek)
