uzun uzun yazılar yazılabilecek türde umarsızlıktır.
şimdi nereden başlamak lazım bilemiyorum açıkçası.
övündüğümüz dini ve milli değerlerin altını ne kadar doldurabildiğimize bir bakalım önce. avrupadaki imansız akıl olgusu, bizde akılsız iman şeklinde ortada gezmekte. aklı kullanmıyoruz, biat kültürüne sarılıyoruz. zahmet edip öğrenmek zorumuza gidiyor. e dolayısıyla allah ile aldatan yamuk kafalara bırakıyoruz işi. onların etrafında dönüp, fanatikliğin sınırlarını zorluyoruz. üstümüze pislik yağıyor çok doğal olarak. kur'an okunmasının ardından türkçe açıklamasına başlandığında ekşiyen suratları çok gördüm.
dünyanın en güzel milli değerlerine sahibiz. litrelerce kan ile ülke kurmuşuz, devlet kurmuşuz. gönül titretici milli değerler üretmişiz. bayrağımız, dünyanın en güzel bayrağı. coğrafyamız, dünyadaki en güzel coğrafya. milli birliğe yönelmemek için, sapasağlam bir milli birlik kurmamak için gerizekalı ve salak olmak lazım. her fırsatta bozulan milli birliğimize şahit olmak çok moral bozucu bir durum. işte yine aylardır bir sürü şehit verdik, içimizdeki köpek soyu hainler teröre destek veriyor, terörün uzantısı olan sözde milletvekilleri mecliste terör estiriyor.
sözlükten baz alınarak gayet anlaşılabilir ve maalesef vahim bir durumdayız. açılan başlıklara bak. konuşulan konulara bak. abuk sabuk ipe sapa gelmez yazılar.
--umarsız ve duyarsız bir hayat yaşıyor gençlerimiz. survıvor ayarındaki programları, medya sektörününün finansörleri kasıtlı yaptırtıyorlar. belli amaçlar var şimdi burda konunun dışına taşmak istemiyorum.
--ayrıca toplum olarak üzerimize sanki bir ölü toprağı serpilmiş vaziyette. sanki herkes her şeyi görüyor biliyor da ses çıkartmıyormuş gibi. bir uyuşukluk var. bir banenecilik var. bi ne halleri varsa görsünlercilik var.
--dünyaya fazla dalmaktan (para, makam, erkek/kadın geçim iş güç) kaynaklanan maneviyat eksikliği var ayrıca. şuursuzca yaşamak.
