1953'te yapılan teknik olarak başarısız ancak parlak fikirler olan drakula istanbul'da
ilk türk korku filmidir. yirmi yıllık sessizliğin ardından metin erksan, exorcist'in
yerli versiyonunu yapmıştır. bu 2.filmin ardından okul filmiyle yeni nesil korku filmi trendinin tohumları atılmış ve devamı gelmiştir. filmlerin listesi;
1953 drakula istanbul'da
1974 şeytan (Turkish Exorcist)
2003 okul(korku olmasada bu türün önünü açtığı için listeye aldım)
2004 büyü
2005 dabbe
2006 gen, araf
2007 gomeda
asla gelişmeyecek olan sinema türü. bir ülkenin genlerinde korku unsuru eğer çok farklı şekillerde kodlandıysa o ülkede korku filmi yapamazsınız.
örnek olarak amerika'yı verebiliriz. amerika kurulduğundan beri koplolar ve korkular ülkesi olmuştur. ülkeyi yöneten tayfa da bu korku unsuru üzerinden siyaset yapmışlar ve erklerini bu sayede devam ettirmişlerdir. buna verilebilecek en iyi örnek ise bir radyo programında uzaylılar amerika'yı bastı yalan habrinden sonra amerika'da yaşanan inanılmaz kaos gösterilebilir.
türk insanının ise korku eşiği çok farklı. türk insanı korktuğu şeyden pek bahsetmez hatta adını bile kullanmaz. cin yerine 3 harfli dendiğini pek çok yerde duymuşsunuzdur. yani bu açıdan baktığımızda türk insanının kutsal olandan, ete kemiğe bürünmeyenden korktuğu izlenimini çıkarabiliriz. bunların ete kemiğe bürünmüş halini doğal olarak görmeyen ve görmek istemeyen bir halka bunu göstermeye çalışmak komik duruma düşmekle eşdeğer. çünkü türk halkı gördüğünden korkmayı bırakır ve onunla başedebileceğini düşünmeye başlar. işte bu durum bu ülkede korku sineması yapılamayacağının en büyük göstergesi.
geldiğini iddia ettiği uzaylıya taş atıp kovaladığını söyleyen adamı düşünün. işte daha o anda anlaşılıyor bu ülkede neden bu türün yapılamayacağı. aynı konudan amerika'da signs yapılırken biz de gora yapıldı. sanırım şimdi herşey çok daha açık.
