tosun paşa, şekerpare , hababam sınıfı gibi eski türk komedi filmlerini yuzuncu kez seyretmek ve ilk defa seyrediyomuş gibi gülmek. Bir sonraki sahnenin ne olduğu hatta replikleri bile biliniyor iken yine de seyretmek yine de gülmek. hangi amerikan komedi filmi yüzüncü kez seyredilir ve yine de gülünür ? turksun di mi
en iyi örneklerinden biriside hababam sınıfı'dır. sahneleri, replikleri adınız gibi bildiğiniz ve onlarla beraber tekrar ettiğiniz halde hiç sıkılmadan izleyebilmektesinizdir.
adını hatırlayamadıgım bir belgesel vari programda ; tek kamerayla çekilmesine rağmen hala izlenen ve sevilen türk filmlerinin öykünü anlatmıştı.bende "vayyy beee" demiştim. o kadar imkanla çekilen filmleri bile bir defa izlemeye tahammül edemezken, bu filmleri ne kadar çok izlemişiz diye düşünür dururum aklıma geldikçe.
