-türk erkekleri spor yapmıyor. göbekliler ve atletik değiller
- bir kısmının vücudu fazla kıllı
-kişisel bakımları zayıf
istisnalar saklı kalmak kaydıyla genel olarak böyle bir durum var. bu adamlarla sevişen kadın da mutlu olamıyor.
erkekleri de mutlu sayılmaz. toplumca yılda en az 4 tane travmatik olay yaşadığımız için mutluluk türk toplumunda ne yazık ki az rastlanan bir duygudur. ergenliğin başı ve ortalarındaki oltacı yazarlara da esen olmasın.
aci ama gercek olan tek sebep var o da kendileridir (bütün kadinlar degil, iclerinde asagidaki bahsettigim engelleri asmis olanlar da vardir). (bkz: emansipasyon)
türkiye´de yasayan bir cok kadinin ekonomik bagimsizligi yoktur. buna genelde erkekler engel olurlar, dogrudur ama bu engeli asmak icin de hicbir sey yapmazlar. belki de islerine öyle geldiginden diyecegim ama durumdan sikayetciler, yine de bisey yapmamalari tuhaf. ev kadini sayisi calisan kadin sayisinda fazladir. kendilerini gelistirmek yerine oturup tv karsisinda dizi izlerler. kendisini gelistirmeyen bir kadin, bir erkek cocugunu da yetistiremez. bu da gelecek nesile bu sekilde aktarilir. erkek cocugu büyüdügünde babasi gibi, kiz cocugu da annesi gibi davranmaya baslar. bu döngü de böyle devam eder.
ekonomik bagimsizligi olan kadinin kendine olan güveni artar. özgüvene sahip olan kadinimiz da bu sekilde ayaklari üzerinde durabildigini, hic kimseye muhtac olmadigini ispatlamis olur. böylece haksizliga ugradigini düsündügünde sesini cikartir ve hakkini arayarak elde eder.
bunu bir avuc kadin zaten yapabilmekte ama hepsinin yapmasi durumunda istenilen esitlige kavusulunabilinir, bu sekilde de mutlu ve huzurlu olabilirler.
kisa ve öz olarak; kadinlarin birbirlerine nispet yapmalari ve birbirleri arkasindan dedikodu yapmalari gibi bos islerle ugrasmalari yerine; birbirleriyle bütünlesip, birlesip beraber hareket etmeleri ile istediklerini elde edene kadar mücadele etmeleri onlara mutluluga giden kapilari acacaktir.
