"her işte bi hayır vardır" felsefesiyle yetişip, allahın her şeyin hayırlısını vereceğine ve bu dünyada çektiği her çilenin öbür tarafta kendisine yol,su,elektrik ve huri olarak döneceğine inandığındandır.
herkesin hayatında bir şeyler kötü gidiyor bu ülkede. işinden memnun olan eşinden sıkıntılı, eşiyle mutlu olan işsiz.
hayatını düzene soktuğunu zannettiği bir anda ufacık bir gelişmeyle berbat oluyor bu her şey.
biz pollyanna olmayalım da kim olsun?
her şeyi kafamıza takalım da daha 30 yaşına gelmeden saçlarımız mı beyazlasın?
türk insanının tüm olumsuzluklar içerisinde olumlu tek birşey bulduğunda bütün negatifliği silmesi durumu. bu daha çok pollyanna veya küçük emrah filmleri ile büyümüş olan nesil için geçerli aslında bu merak. yılların vermiş olduğu bir bilinçaltı mevzuu yani. sokaktaki yaşlı teyzeler gibi farkedilen olumsuzluklara karşı "ah kim bilir ne için yapıyor aslında" tarzı bir yaklaşım bu evet. nitekim şerit çizgisi üzerinde seyrederek iki şerit ihlal eden taksicinin kuralları ve akan trafiği sikertmesi göz önünde bulundurulmayarak bunu aslında sadece ve sadece müşteri bulma çabası içerisinde görerek meşrulaştırmakta buna örnek verilebilir. neyse ki bizim şoförlerimiz zaten öyle birşey yapmıyorlar. ibneler.
