yıllardır kendisine empoze edilenleri kabullenmiş, ezikliği ve diğer toplumlarca aşağılanmayı olağan karşılamaya ve dahası kendisini o şekilde görmeye başlamış kişilerin içinde bulunduğu tutum. osmanlı'dan miras kalan batı hayranlığının aşağılık kompleksine dönüşmüş hali..
bugüne kadar ben bilmem büyükler bilir, padişahım çok yaşa yapısında yetişmiş yönetilmeye değilde tabiri caizse güdülmeye alışmış bir toplum için normal bir komplekstir.
Maddi manevi herşeyin en iyisini amaçlayan ama bu amaç uğruna gerekli olan çalışmayı/imkanı sağlama noktasında yetersiz kalıp on kuruşluk işi üç kuruşa yapmaya çalışıp aradaki fark yüzünden ruhen yaşadığı sıkıntıdır heralde.heralde diyorum ama bak hemen heyecan yapma.
türkler, geçmişleri ile övünmekten bugüne gelemediği, gelemediği için de geri kaldığı, geri kaldığı için de, her daim kendini yenileyen,yıllara kafa tutan bir haldir.ülkede en çok duyulan laflardan biri, abla poşet veriyim mi ? ve kuşkusuz 'böyle gelmiş,böyle gider' dir.ama türk olduğunu savunan bir tip bile çıkıp 'böyle gelmiş,ama böyle gidemez,gitmemeli' diyemediği için, daha çok şikayet edeceğimiz bir konu ve maalesef ki maalesef en utancı da, kimsenin elini taşın altına koymaması,koyamamasıdır.
ilginç bulduğum şey. bu aşağılama olayı yıllardır bizim topraklarda giderek artan bir şekilde kendini göstermekte. bu saçma özelliği size kim kazandırdı önce bunu bir düşünün. bu topraklara neden böyle bir özellik kazandırıldı? bu sahip olduğunuz negatif enerjiyi, herkesten nefret edişinizi, her daim depresif ve mutsuz oluşunuzu, bilimden ve teknolojiden neden uzak durduğunuzu bir sorgulayın. cevapları bulduğunuzda kendinizi aşağılamamanız gerektiğini anlayacaksınız. aksine yüceltmenize de gerek yok. mutsuzsanız mutsuz davranırsınız, anlamadığınız bir şey olduğunuda anlamadım dersiniz, kötü bir şey yaptığınızda kendinizi yine aşağılarsınız her normal insan gibi okey ama kendinizi sevip mutlu olmak ve bunu dışarıya göstermek ya da arada bir kendinizi yüceltmek ve sürekli kendinizi aşağılamamak, en azından tanımadığınız insanlara karşı ufak bir tebessüm için çok da büyük bir çabaya gerek yok. önemli olan ibrenin biraz da olsa olumlu olan yöne kayması gerektiğidir.