Ne kadar seviyor bu millet bayrağını. HEr önemli günde çıkarıp çıkarıp asıyor evinin önüne. Milli bayramlarda, dini bayramlarda, düğünlerde... Adeta fırsat bekliyoruz bayrağımızı sergilemek için. Ama böyle bir bayrak sevilmez mi. Her ne kadar sembolik de olsa (Sembolik diyorum çünkü ay ve yıldız motifi Türklüğün simgesidir. Bunun en güzel örneği bugünkü Türk devletlerinin bayraklarında da bu motifin olmasıdır.) çok güzel bir hikayesi var bayrağın. Vatanı, milleti, özgürlüğü, dini vicdanı için savaşıp şehid düşmüş askerlerin kanlarına yansıyan ay ve yıldız. Bu, milletin bayrağını muhayyilesinde ne kadar yüce tuttuğunun bir göstergesidir.
Aslında bayrak sevgisi bir millet için çok büyük bir erdem. Bizim milletimiz de bu erdeme sahip olan milletlerin başında geliyor. Dalgalanan bayrağa bakarak "kurban olurum senin asaletine" diyen çok insan duydum.
Merak ederim hep bizden başka hangi millet "bayrağının gölgesinde yaşamak" için yalvarır Allah'a?
bayrak hoş güzel de gözümüzün içine içine o kadar soktular ki artık varmış ya da yokmuş umurum değil.
eskiden mübalağa yapmıyorum bayrağıma bakınca tüylerim diken diken olurdu.
hele de çanakkalede din uğruna, vatan uğruna canını veren şehitler gelirdi de gözlerim dolardı.
boğazım düğümlenirdi.
ama o zamanlar başkaydı tabi... bir anlamı vardı.
şimdi ise cidden eskisi kadar değil.
