ne zaman tasarruf edebilecek kadar fazla geliri olursa o zaman. tasarruf oranının düşüklüğünden halk değil, hükümet sorumludur. keza yeterli geliri olmayanların kredi ile beslenip, tüketime teşvik edilmesinden de hükümet sorumludur (bkz: faiz helaldir).
Son göt elden gidince Türk insanı paranın yenmeyen birşey olduğunu anlayacak. (bkz: Son ırmak kuruduğunda, son ağaç yok olduğunda, son balık öldüğünde; beyaz adam paranın yenmeyen birşey olduğunu anlayacak) , (bkz: klişeden ölmek)
Şaka bir yana körüklenmiş tüketim güdüsü ile elaleme gösteriş mantığının son bulması arası bir nokta bulunduğunda bunun gerçekleşebilir olduğunu düşünüyorum. Fakat bizim gösterişsever ruhlu insanımız(eğitim ve kültür seviyesi hiç farketmiyor emin olun.) ne zaman o son osmanlı şaşasından kendini kurtarabilirse o zaman tasarruf olabilir.
Tasarruf derken .. Cin konfeksiyonun dunyayi ele gecirmesiyle rahatlamis yurdum insaninin daha ne kadar tasarruflu olmasi gerektigini anlamamisligim durumudyr.. Elektrik su dogalgaz faturasi mutfak masrafi ile ezilen cekirdek ailenin ataerkil yasama dondugunun en buyuk kanitidir.. Fakir fasfakir fupfukara bir ulkeyiz biz yaw..
yani şu anki haliyle hiçbir zaman. Bir yerden başlaması lazım mesela kendisini escort olarak satsın anne, oradan kazandığı paraları tasarrufa ayırsın nasıl fikir?
