cahillikten gelir. çünkü osmanlıyı bilmezler nasıl yaşadıklarından haberdar değillerdir.
osmanlı dedikleri bir efsanedir onlar için. sanarlar ki erkekler beyefendi ellerinde baston kafalarında fes sabah akşam şiir yazıyorlar. kadınları ise namuslu efendi harama yan gözle bakmayan. esnafı delikanlı.
osmanlı tarihi hakkında doğru düzgün bilgi verilmemesi, hep iyi yönlerinin anlatılması sebebiyle araştırma yapmayan okumayan insanların doldurma beyinlerden oluşması.
kafalarında yarattıkları ideal devleti osmanlı'da bulmalarındandır. osmanlı fanları sanıyor ki osmanlı devleti sosyal, ekonomik, kültürel yönden harikaydı. cumaya giderken dükkanı kapatmama geyiği hala dönüyor. konstantinopolis'te cumaya giderken dükkanı bir gözcü falan olmadan açık bırak da rum çeteleri ne yapıyor onu, gör o zaman. bugün bile anadolunun çeşitli yerlerinde hiç suçun olmadığı kasabalar, ilçeler mutlaka vardır. osmanlı'daki bu tür olaylar da küçük yerleşim yerlerinde oluyormuştur muhakkak.
ha peki cumhuriyet çok mu iyidir, demokrasi vs. al birini vur ötekine. bugün başımıza ne geliyorsa bu dandik kavramlardan geliyor. devlet ile bütünleşecek tek parti iktidarına kadar ben türk'üm diyen adamın yüzü gülmeyecektir. osmanlı neyse, cumhuriyet de odur.
neden özlem duyuluyor anlamıyorum. sonuçta türkiye cumhuriyetini kuranlar da osmanlı paşalarıdır. modern türkiye'deki üst yapı kurumlarının ekseriyetinin temeli osmanlı döneminde atılmıştır. günümüze kadar uzantıları olan anaakım düşünce hareketlerinin birçoğu yine osmanlı dönemindeki dergilerde ortaya atılmış, taraftar toplamıştır. diyeceğim şu ki özlem duyulacak bir şey yok, her şey bazı form değişiklikleriyle aynen sürdürülüyor.
yok şayet özlenen sonsuz itaat, kibir ve heybet ise burada haklı bu özlem duyan arkadaşlar. ama kendilerinin bu bakımdan yurttaş değil de başka bir şeye dönüştüklerini unutmamaları gerekiyor.
Ozlem duycak bisi yok osmanlı fethetme ve ganimetleri ile yasama politikasi gütmüstür günümüzdeki amerikadan farkı yoktur. Muslumanligi yaymak için fetih yapılıyor derseniz memlukleri neden yıkmışlar ve halifelik makamını istanbula getirmişlerdir. Daha kürtler ve türkler anlaşamıyor toprak kaybı olmasaydı yunanlar, araplar, ermenileri nasıl idare edilecekti.
zamana göre devlet rejiminin değişmesi ve döneme ayak uydurması gerektiğini bilmemekten kaynaklanır.
osmanlı'nın bu dönemde hala var olabileceğini düşünen insanların bu kadar yoğun nüfuslu olmasıysa iç acıtır.
türkiye cumhuriyeti'nin hiçbir döneminde, osmanlı'nın heybetinin bulunmayışındandır. Osmanlı, yıkılış dönemi denilen abdulhamid döneminde bile avrupa'daki bir tiyatro oyunundan dolayı, batı'ya posta koyabilecek güçteydi.
Osmanlı çöküş döneminin sonuna artık yarı sömürge bir devletti.
Osmanlının özlenecek yanlarından birisi; Osmanlıda Asimilasyon yoktur.
Kimse dininden zorla döndürülmemiş(yeniçeriler dışında) ve zorla türkleştirilmeğe zorlanmaamıştır.
Hatta Osmanlıda şimdinin bakanlıkları yerine geçen nazırlar arasında ermeni, rum ve bilimum gayrimüslim insanlar da vardı.
Bir de Osmanlı bilime daha fazla önem veriyordu.(Çöküşdönemi harici, hatırlarsanız, matbaa bile ülkeya 2 asır sonra gelmiş.)
kürt ve arap milliyetçiliğini devlet politikası olarak benimsemiş bir osmanlıyı bir türk neden istesin, ya da özlesin?
ben daha ziyade hazar kağanlığına, büyük timur devletine özlem duyuyorum.
türk milletine etrak-i b'idrak diyen, türkmenleri kuyularda boğduran, kazığa geçiren bir osmanlıyı, ancak ve ancak akıl tutulması yaşayan türkler özleyebilir.
asil bir adam hafızasını kaybetse, ona sen filan köyde yaşayan bir çingenesin deseler..
bu adam kendisinde bulunan meziyetleri zaman içerisinde keşfetmeye başlasa.. kendi tanıdıkça
bu adama artık kim ne derse desin, kendisine dayatılan kimliğin doğru olmadığına inanmaya başlar.
türk insanı da anadolu'ya hapsedilmiş, milli manevi değerleri koparılmaya çalışılmış..
küçük düşünen bir güruh haline getirilmeye çalışılmış.. babasından, atasından koparılarak hafızasız bırakılmış..
hafızasını geri kazanan bir insanın vereceği tepkileri, millet olarak veriyor.. somali'ye arakan'a yardımlar, hep bu büyük asaletin tezahürleri.. dünyanın neresine giderseniz gidin türk'e osmanlı torunu gözüyle bakıyorlar.. biz büyük bir medeniyetin mirasçıyız, bunu yeni yeni anlıyoruz..
birden fazla sebebi içinde barındıran durumdur.
dindar insanlar açısından bakıldığında olayı din temelli baz alırlar ve özlem duyarlar, her ne kadar osmanlı şeriat devleti olmasa da, inançlar noktasında o dönemde avrupa'nın vermediği özgürlükleri tebaasına vermiştir, en azından yakın türkiye tarihine göre inançlar noktasında daha demokratiktir.
bir diğer konu da psikolojik bağlılıktır.
tam manası ile ezilmiş bir halkın güce özlem duymasıdır. fakat osmanlı da anlatıldığı kadar güçlü değildi, dünya üzerinde tarih boyunca her dönem siyasi ve askeri dengeler olmuştur.
bugün nasıl abd süper güç kabul ediliyorsa onun karşısında da bir güç olarak ab, rusya ve çin varsa o dönemde öyleydi. osmanlı süper güç olduğunda da karşı güçler vardı.
biz halkça biraz cahiliz. bize küçüklüğümüzden beri osmanlı devletinin nekadar güçlü olduğu anlatıldı. bu doğru bir bilgi ama coğrafi keşifler başladıktan sonra ekonomimiz çoktü ve çöküş yaşadık. hatta mustafa kemal atatürk olmasaydı anadoluyu'da kurtaramıyacaktık. yani osmanlının çoşünü bilmeyen bir toplum elbette eskiye tutunup kalacaktır. ve tarihi anlam veremiyecektir, bence bunun içindir.
anlatılanlara inanan, rüyalar aleminde yaşayan insanlardır.. yani osmanlı'yı kötülemiyorum ama o zamanlar yaşamadım bilmiyorum, görmedim.. Neyine özlem duyayım yaşamadığım şeyin ?
cehaleti özenmiştir. şeriat adı altında tüm sapkınlıkların yaşanmasına duyulan özlemdir. okuma yazma oranının %1 olduğu bir çağı özlemek ? salak bile denmez böylelerine.
