30 küsür yıldır baskı rejimiyle yönetilen mısır'ı anlamamak aptallıktır. adama sorarlar sen hiç 30 yıl baskı ile yönetildin mi deyi. halk en sonunda tepkisini çok ağır ortaya koymuştur. mübarek'in ülkeyi terk etmesini istemeleri gayet doğaldır. dikkat edilmesi gereken bir başka husus da cuma namazından sonra olayların artmasıdır.
mısır'ı anlamak için en iyi yöntem mısır'da olmaktır.
hangi devrim? lideri olmayan, ideolojisi olmayan devrim mi olur? hadi mısır'daki devrim diyelim, ürdün'deki, yemen'deki, tunus'taki hareketlere ne diyeceğiz? bu adamlar durdu durdu da şimdi mi devrim yapmaya karar verdiler? bırakın bu işleri. türkiye'ye özeniyorlarmış, hangi türkiye'ye? metropollerdeki yaşantıya bakıp türkiye çok iyi sanan ahmaklar bi gidip doğu'ya, karadeniz'e, iç anadolu'nun küçük şehirlerine baksın da bırakın mısırlıları kendileri bile özeniyorlar mı bu duruma öyle karar versinler.
hangi devrim? lideri olmayan, ideolojisi olmayan devrim mi olur? hadi mısır'daki devrim diyelim, ürdün'deki, yemen'deki, tunus'taki hareketlere ne diyeceğiz? bu adamlar durdu durdu da şimdi mi devrim yapmaya karar verdiler? bırakın bu işleri. türkiye'ye özeniyorlarmış, hangi türkiye'ye? metropollerdeki yaşantıya bakıp türkiye çok iyi sanan ahmaklar bi gidip doğu'ya, karadeniz'e, iç anadolu'nun küçük şehirlerine baksın da bırakın mısırlıları kendileri bile özeniyorlar mı bu duruma öyle karar versinler.
başta medyanın anlaşılmaz şekilde karartma uygulaması sonucu halkın neler olup bittiği konusunda net bir kanaate ulaşamaması. siyasilerin yeni yeni yapmaya başladıkları açıklamalar da klasik tarafgirlik sendromu nedeni ile genel itibariyle halka bir güven vermemekte. bizdeki yansıması daha çok "bizimkiler devrim yapıyor" ya da "gericiliğe karşı ayaklanma" gibi bir algı karmaşası yaratıyor. ilk gruptakiler halihazırda mısır'da bulunan yönetimin sanki 30 senedir farklı bir ülkeyi yönetiyorlarmışçasına israil ile ilişki kurmakla, firavun olmakla, din özgürlüğüne aykırı davranmakla yönetimi suçlarken, ikinci grup özgürlük ve demokrasi adına bu hareketin yapıldığını 68'lerin kendine has romantizmi içerisinde değerlendirmeyi yeğliyorlar.
her iki görüşe de saygı duymakla birlikte, medyanın neden ve neyin adına ortadoğu'daki bu hareketlenmeyi karartmaya çalıştığını çözemediğim için net bir düşünceye ulaşamadım. ama emin olduğum tek şey, her iki düşüncenin de hatalı olduğu. bu hareketin nerdeyse tüm ortadoğu'da ortaya çıkması ve özellikle islam ülkeleri kapsamında vuku buluyor olması karşısında, bu hareketin düğmesinin birbirinden bağımsız ve farklı coğrafyaları etkilemek açısından tek bir noktadan basıldığı düşüncesini aklımdan çıkaramıyorum. ne mısır, ne de yemen gibi hareketin meydana geldiği yerlerde demokrasi kültürü üzerinde derinlemesine bir bilgi sahibiyim ama eşzamanlı olarak ortaya çıkan bu hareketi bir özgürlük ya da demokrasi hareketi olarak nedense göremiyorum.
medyanın uzak tutumu da bu kanaatsizliğe eklenince, acaba demekten kendimi alamıyorum; bu şayet bir demokrasi ve özgürlük hareketi ise, fransız devrimi'nin etkilerini kendi coğrafyalarında görülmesini engellemek adına uygulanan karartmayı bizde medya ve siyasiler mi uygulamakta? zira ilk günlerde hareketin odak noktasını medya yolsuzluklar olarak görme eğilimindeyken, şimdi gelinen noktada bir kısım medya demokrasi-özgürlük mücadelesi derken diğeri tamamıyle ılımlı islam anlayışına geçiş olarak görmekte.
kendi tarafgirliklerimizden sıyrılıp bakarsak belki birşeyler anlayabileceğiz.
şüphesiz anlamak suya sabuna faydası olan birşey olmayacak ama bir fransız devrimi'nin yarattığı etki, burada da görülecek mi görülmeyecek mi mesele bu.
----spoiler----
bir kere mısırdaki halk türkiyeye benzemek için elinden geleni yapıyor. hatta şu an adını hatırlayamadıgım bir şahıs çıkıp türkiye'yi örnek alıyoruz demiştir.
adamların derdi dinlerini rahat bir şekilde yaşamak, laiklik saçmalıklarından israil yalaklıgından amerikan özentiliginden nefret ediyorlar.
---spoiler---
yazarın, islamiyetin türkiye'de rahatça yaşanmasını sağlayan ilkenin laiklik olduğunu anlayamamasına rağmen ortaya attığı önermedir. mısırlılar neden özenir türkiye'ye düşündün mü derler adama. neden iran afganistan malezya endonezya değil türkiye? çünkü türkiye özgür bir ülke ve bu özgürlüğün garantisi kemalistlerdir. ama nerde şakirtlerde onu anlayacak idrak noktası.. kendisyle ağır şekilde çelişmiş.
