bilindik en büyük özellikleri şudur ki. bana dokunmayan yılan bin yaşasın mantığıdır. iyide dokunmasın derken ucunun kendisine dokunduğundan bi haber mazallah. bu ne perhiz bu ne lahana turşusudr yarab. koyun olmayı güdülmeyi seçmiştir. çobanlık bu millettin ruhunda yok nedense. ne denirse kabul. peki. olur deniyor. bu nasıl bir meziyettirki bastığın topraklarda hak bile arayamıyorsun . pes yani bu kadar vurdum duymaz bir millet daha yoktur. bu halkın mışıl mışıl uyuyarak gün geçirdiği ve her şeyi sineye çekerek kabullendiği gerçektir. baş kaldırmak gibi bir eyleme , mücadeleye asla meydan vermez . zayırftır çünkü, bilgisizdir, cahildir çoğu yerde. yazıktır. hemde çok yazıktır..
bu durum osmanlı imparatorluğu devrinde halkın "padişahın kul'u" olarak görülmesi ile başlamıştır. buna karşı çıkanların kellesinin vurulması ile yaratılan korku sonucu 600 yıl süren "padişahım çok yaşa" durumu türk haklının genlerine yerleşmiştir.
Bu durumun ortadan kalkması ve halk bilincine ulaşabilmek için yaşanacak değişimin en az bir kaç yüzyıl sanılmaktadır. Ancak cumhuriyet döneminde de pek fazla değişen bir durum olmamıştır. iktidarlar halkı kul olarak görmeye devam etmekte, muhalefet üzerinde baskı oluşturularak sindirilmeye çalışılmakta ve medyanın büyük bir bölümü padişahım çok yaşa edebiyatı yapmaktadır.
Tüm bunlara bakıldığında bu mutasyonun bir kaç yüz yılda oluşacağını hayal etmenin bile, normal düşünen bir vatandaş profilinin oluşması açısından iyimser bir yaklaşım olacağı görülmektedir.
