son dönemlerde öğretmenlerin, doktorların ve son olarak da thy çalışanlarının yaptığı eylemlerden sonra gözlemlediğim ve türk halkının ezilenin, zam isteyenin, çalışma şartları kötü olanların yanında olmaması durumudur.
türk insanının ne kadar haset ne kadar bencil olduğunun bir göstergesidir bütün bu olanlar. öyle boş boş "biz çok asil bir milletiz, bizim gibisi dünyada yok. alın bakın avrupaya bizim gibi olamazlar. insanlıkları yok." gibi laflar etmekle olmuyor bu işler efendi.
bu ülkede benim maaşımdan kesip seninkine eklemezler. bunu sakın aklından çıkarma. ama sen böyle inek gibi 1000 lira maaşa tamam dersen, en ufak bir tehditte hemen tırsarsan, vur kafasına al ekmeğini insanlarından olursan ya da hakkını arayanları da kıskanıp onlara köstek olmaya çalışırsan mal gibi yaşar mal gibi ölürsün arkadaşım.
vay efendim "thy çalışanları 5000 lira mayış alıyorlar, onların grev yapmaya hakkı yok." ulan inek oğlu inek zaten o adam hakkını aradığı için o maaşı alıyor. senin gibi tırsık tırsık dolaşıp 1000 lira maaşa tamam demediği için, alın terinin karşılığını istediği için. millet vekilleri 4 sene sonra emekli olup 5000lira maaş alırken neden ben yıllarca çalışıp hakkım olanı alamayayım diye soruyor kendi kendine. beynini kullanıyor.
edit: iş bu entry çoğunluk için yapılan genellemelerden bir tanesidir.
daha önceki bi entry'de de eklediğim iki şeyi ekleyip bitirmek istiyorum.
dünyanın sonu gelmiş, herkes cennete ve cehenneme doluşmuş. cehenneme en son gelenlerden biri zebanilerin arasında hücresine götürülürken, yol boyunca grup grup kazanlar görmüş. hepsinin başlarında da ellerinde gürzleriyle birer zebani, fokur fokur kaynayan kazanların içinden dışarı çıkmaya çalışanların kafasına kuvvetlice vurarak, onları yeniden kazanın içine atmaktaymış... dayanamayıp sormuş yeni gelen:
-yahu, nedir bu kazanlar böyle sıra sıra? niçin zebaniler bir de gürzlerle habire vuruyorlar başlarında bekleyip?
yanındaki zebanilerden biri cevaplamış:
-dünyadaki günahkar kişileri ülkelerine göre gruplandırarak bu dev kazanlara attık, cezalarını çekiyorlar. kaçmaya kalkışan olursa da görevli zebaniler ellerindeki gürzlerle onları yeniden kazana geri gönderiyorlar.
-hımmm... anladım demiş yeni gelen.
bir süre yürüdükten sonra yine dev bir kazanın yanından geçmişler. ama bu sefer bu kazanın içi insan dolu olduğu halde, başında tek bir zebani dahi yokmuş.
-e, peki bu kazanın içi tıkabasa dolu olmasına rağmen, başında neden zebaniler beklemiyor?
yanındaki zebani gülmüş:
-onların başına nöbetçi zebani dikmemize gerek yok. çünkü kazanın içine doldurulanlar türklerden oluşuyor. şayet kaçmaya kalkarak kazana tırmanmaya çalışan birini görürlerse, kendileri kazanın dibinden bunun paçasını tutarak derhal aşağıya çekiyorlar. hiç kimse yukarı yükselemiyor. biz de bu yüzden başlarına zebani dikmeye gerek görmedik demiş..."
1980 darbesinden sonra ortaya çıkan sınıfsal ve siyasal bilinç zayıflığı temel nedendir. 1980 darbesi ve ondan önce 24 ocak kararları ile başlayan ve özal ile ivme kazanan liberal ekonomi politikaları, ben merkezci ve çıkarcı antisosyal insan tipi yaratmıştır.
onu bunu bilmem türk halkı bir "mağduru" sever. kim mağdursa ondan yanadır. hakkını arıyosan susar öyle bakar, kendi işini kendi görüyor bana ne gerek var der. bir acayip insanlarız.
maalesef geçerli olan bir şeydir. diyelim adam 1000 lira maaş alıyor. thy çalışanları greve gidince: "ulan benim maaşın 2-3 katı alıyor, bi de eylem yapıyor şerefsizler" diye düşünüp greve gidenleri suçluyor. ama 700 maaş alan birileri greve, eyleme gitse destek verir. çürümüşlük, fakir fukara edebiyatı genlerde var. çalışan, kazanan, başarılı olan sevilmiyor. en kötüsü,sevilmem korkusuyla insanlar başarılı olmaya çekinir hale geliyorlar. işiyle ilgili iyi bir haber alınca insanlar nazar değer diye etrafındakilere duyurmaktan bile çekiniyorlar. işte bu kadar zor bu ülkede iyi yerlere gelebilmek...
12 eylül darbesiyle memlekete yayılan korkudan, sinmişlikten ve sonraki kuşaklara yayılan umursamazlıktan kaynaklanır. ama neyse ki akp 12 eylülle hesaplaştı, memlekette her şey normalleşti. 12 eylül'ün izleri tamamen silindi. yetmez ama evet.
Bunu hayvana şiddet haberlerinden anlayabilirsiniz.
Ne demek amk yerinde hayvana şiddet?
Bu devletin bir yargısı hukuku yok mu, el altından çalıştığı mafyası yok mu?
Işkence edeni anayasaya uymayan kuralsız, mafya kişilerin eline ver. Cezasını illegal olarak ceksinler.
Özgecan 'ın katilini besleyen de bu s*kik düzen değil miydi?
Peki devleti ya da onun ilkel kabile kanunlarini bir kenara bırakırsak, halk nerede?
Devlete dur diyecek iktidara geri adım attıracak hayvanların haklarını gözeten kanunları cikarttiracak akp li chp li mhp li ip li hdp li bbp li sp li ya da tarafsiz halk nerede? Nerede bu mazlumun yaninda olanlar nerede?
Nerede bu ahirete inanan müslümanım hıristiyanım yahudiyim gök tengriciyim diyenler nerede?
Nerede bu 15 temmuzda silahlı zalimin karşısına çıkıp da hayvana çocuğa kadına şiddet söz konusu olunca evinden dışarı çıkmayan halk nerede?
Yoksa menfaat ve çıkar ilişkileriniz söz konusu hayvanlar olunca bir anlam ifade etmiyor mu?
Devletin türk halkının sesini duymasının tek bir yolu var.
Her birey bulunduğu şehirde ücretsiz afiş ve metinler yazıp, paylaşarak kendi vakıf ve derneklerini ya da hayvansever derneklerin reklamını ve bu toplumsal facianın engellenmesi için her bireyin yapmakla yükümlü olduğu görevleri paylaşsın. Uygun sayı ve üye olduğunda 84 ilde yürüyüş ve eylemler birilerinin koltuğunu bazı ise yaramaz yetkililerin meclisini ve halki temsil ettiği sanılan vekillerin seçilme kaygısını belediyelerin ve belediye başkanların acil çözüm bulması gerektiğinin aksi takdirde sinirli bir halk bozuntusu ile yatıştırıcı yöntemler bulmak zorunda kalacaklarının farkına varmış olacaklar.
Unutmayın ki; osmanlı da halk isyanlarını planlayan padişahlardı kendi adamlarını göndererek potansiyel virüs ve tehlikeleri ortadan kaldırmak ve koltuğunu korumak istemişlerdir.
Cumhuriyetin ilanından sonra hicbir isyanın çıkmaması (rejime karşı olanlar hariç) buna bir örnektir.
Hayvanların hakkını korumayan yani mazlumi korumayan zalimin özgürce dolaştığı ülkeler yıkılmaya mecburdur ve tarihte hep yıkılmışlardır. Güzel ülkemiz türkiye nin yaşanabilir olması için çalışmak insana özgü çalışarak olmaz.
Bu arada ben kimim?
Konya da 2014 yılında etrafa koku yaymayan kapaklı çöp kutularının kullanıma başlanmasının ardından, belediyeye eski konteynır çöplere geri dökülmesinin ve sokak hayvanlarının ac kalmalarının engellenmesi gerektiği ya da bir yol bulunup sokak hayvanlarinin beslenmeye çalışılması ile ilgili bir yazı yazdim.
Ilk yazim çok kibar olduğu gerekçesiyle (mısınız misiniz) kabul edilmedi ve onların istediği üslupta (istiyorum talep ediyorum) şeklinde yazdim ve belediye talebimizi orman ve şehircilik bakanlığı 'na ileterek topu onlara attı sağolsun bakanlık gerekeni yaptı ve kısa bir süre sonra konya da bazı kaldırım ve bahcelerde kedi besleme istasyonları kuruldu. Hatta bu istasyonların yanında hayvanseverler de yemek ve su getiriyor.
Uzun yazının özeti ise ihtiyacımız olan değişim hareketi bizim devlete karşı kural ve üslubuyla yürüyüş ve konuşma yapmak yahut internetten belediye ve bakanlıkları her gün aralıksız mesaj ve talep yağmuruna tutarak bu kural ve kanunlarda değişikliğe gidilmesi için baskı yapmalıyız.
Vatanı için tankın karşısına çıkan türk halkı hayvan hakları kadın hakları ve çocuk hakları için zalimin karşısına çıkmadıkça, ne mazlumun yaninda ne haklının yanında ne de insanlığın yanında yer alır.
Vicdan hürriyeti mazlumun sesini duymazlıktan gelince değil o sesi duyurmak için çaba harcamakla anlam kazanır.
Ey haksızlıklara karşı susan tarihiyle övünen kazandan çıkanları paçasından asılan türk halkı, iktidarların ayağı kesilen köpek için 2 konuşma yapıp, gazı alındığı narkozun etkisinde sessiz hücreler olarak kalmak istemiyorsan, şimdi hemen bir hücre olarak titreşimini değiştir ve bu kitlesel değişim iktidarın ağrıyan bu uzvunu iyileştirmesi için çalışmasını ve tedavi için mazlumlara göre yaşanabilir bir ülke olması için gayret ettiği kutlu hareketin öncüsü ol.
Ben konya'nin merkez ilçesinde farkindalik yaratmış sıradan bir türk vatandaşıyım. Herkes farkındalık yaratırsa inanıyorum ki hayat haksızlığa uğrayanlar için daha yaşanabilir olacak.
Hiç degilse almanların yaptığı gibi şu farkındalık hareketi yapılabilir.
hakkını arayandan yana olmayıp, o anlık sus payı veren ve karnını sadece anlık doyurandan yana olmasıdır. çok can acıtır, hüzünlendirir.
" nerelere düşmüşüz ? " dedirten üzücü durumdur.
