sorgulamayan bir millete sahibiz. ülke günden günde uçuruma sürükleniyor ama hala bazı kesimler ütopyada yaşadığını sanıyor. nasıl kandırıyorsalar artık bunları. sorgulayın kardeşim. eğitim sistemimiz kötü, ekonomimiz kötü, siyasetimiz kötü, futbolumuz kötü, yaşam standartlarımız kötü, gelir düzeyleri kötü. dikiş tutturamıyoruz. ha bire yeni gelen bir şeyleri değiştiriyor kendi ceblerini doldurmakla mesguller. kanal istanbul yapılıp istanbul'u katarlılara verip ceplerini dolduracaklar halkın yarısı hala uyuyor. uyanın artık. bu devrin değişmesi gerekiyor azıcık sesinizi çıkarın.
etsen ne olacak ısrar edersen polislerden dayak yiyebilirsin hakimde içeri atabilir ebenin şeyini 4 k görürsün. ülkede adalet mi var. adalet güçlü zenginden yana.
aslında tam tersi her bir şeye itiraz etmekteyiz. misal kırmızı ışık yandı diye isyan eden yüzlerce adam görüyorum. sanki bir daha hiç yeşil ışık yanmayacakmış gibi isyan ediyorlar hemde.. fırına ekmek almaya gidince önünde bekleyen 3 kişi varsa fırıncıya isyan ediyorlar. sanki o üç kişi temelli orada sıraya girmişler 1 dakika içerisinde ekmeklerini alıp gitmeyeceklermiş gibi.. hastaneye gidiyoruz ve sıra oluyor. her ne kadar bazı arkadaşlar "artık sıra beklemiyoruz cağnımmm" deseler bele eşek gibi sıra oluyor hastanede. gene bir isyan furyası başlıyor. ekseriyet ile 60 yaş ve üstü teyzeler dayılar. zannedersin ki hastanedeki sıra hemen kendilerine gelmez ise holdingleri 2 şer milyon lira zarar edecek. oysa ki tek dertleri eve gidip dizilerini kaçırmamak..
bizim isyanımızdan muaf olan şey siyaset. siyasette insanlar takm tutar gibi parti tuttuklarından misal iktidarcılar tuttukları parti ne yaparsa yapsın itiraz etmiyorlar. ediyorlar ama içlerine ediyorlar kelimeler dillerine bir türlü gelmiyor nedense. aslında itiraz değil isyan edilmesi gereken milyonlarca şey varken sessiz kalıyorlar. aynı şekilde bizim muhaliflerde oy verdikleri partinin yanlışlarını kolay kolay kabul etmiyorlar. neden ? çünkü tuttukları partiyi ölümüne savunuyorlar her yerde. eğer isyan ederlerse tükürdüklerini yalamış olacaklar ya. sanki milletin çok da şeyinde dün savundukları şeyin bugün yanlış olduğunu söyleseler. bizde hatadan dönmek veya hata yaptığını kabul etmek gibi şeyler yok. maalesef yok. nasıl ki "bilmiyorum" kelimesi yoksa bu da yok. oysa o kadar basit ki. birisi bir adres sorduğunda "bilmiyorum" demek bilmediğin halde aranan yeri yanlış tarif edip adamı boşu boşuna yanlış yere göndermekten çok daha doğru bir şey.
valla arkadaşlar, kardeşler, gençler, sevgili romalılar. hayat zor. geçim derdi çok daha zor. o yüzden siz siz olun ne kendinizin ne ailenizin ne de çoluğunuzun çocuğunuzun hakkını başkalarına yedirmeyin. a partisi gider b partisi gelir önemli değil. önemli olan sizin hakkınızı yedirmeyen onurlu ahlaklı ve dürüst insanlar olabilmeniz. siz derken biz işte hepimiz..
Aslında her durumdan- en ufacık meselelerden dahi- şikayetçiyizdir. Bu başlık altında kendimizi yüceltmemize gerek yok.
(bkz: moonstroy88) çok güzel özetlemiş. Şikayetimiz hep faydasız. Bizler mütemadiyen kendi kendimize veya sonuç odaksız yakınıp duruyoruz.
Kısacık bir hikayecik ile ben de özetlemek isterim, Nasrettin Hoca ve Timur'un hikayesidir.
Ahali; Timur'un fillerden bıkmış, kendi karnımızı zor doyuruyoruz koskoca fillere nasıl bakalım deyip sabahlardan akşamlara ah çekiyorlarmış. Bu meseleyi Timur ile görüşmek lazımmış ama kim konuşabilirmiş? Derdi hocaya açmışlar hoca, eğer hepiniz benimle gelirseniz bu meseleyi çözeriz demiş. Yollanmışlar. Timur'un yanına yaklaştıkça şikayet ehli, birer ikişer kaçmaya başlamış. Timur'un huzura hoca tek başına çıkmış. Timur çatık kaşlarıyla sormuş, ne istersin? Hoca, ahali sizin fili çok sevdi eğer varsa bir tane daha isteriz. Filden kurtulmak amacıyla gitmişti amma köye iki fille geri gelmiş.
Halk, biz de ne diye sana güvendik ki demiş? Suç Hocanın mıdır?
Aslında çok basit ama yanlış şeylere ses çıkartmamaktan oluyor.
Örnek, binanın önünde tehlikeli köpekler var saldırgan ve sürekli havlıyorlar aşısı falan da yok . Ben dilekçe yazdım bildirdim hemen durumu. Apartmanda kimle konuşsak herkes sinirleniyor binadan çıkamaz olduk diyor. Neyse gittim başvuru sonucunu öğrenmek için diyorum 50 kişi şikayet etmişiz ilgilenmiyorsunuz .sadece siz şikayet etmişsiniz dediler . Bende şikayetimi ister işleme alın ister almayın ısırsın birinin kıçını dedim ve konu kapandı. Sonuç birini ısırdı .
Eğitimden, ilimden, bilimden, sanattan kopan tüm toplumlar, boyun eğme, biat etme, tüm olumsuzlukları, kadere bağlama özelliklerine sahiptirler.
Soru sormaktan, sorgulamaktan, yargılamaktan, neden, niçin gibi sorular sormaktan vazgeçerler, çekinirler, ürkerler.
Minicik dünyalarında, etliye sütlüye karışmadan, üç maymunu oynamak daha konforlu ve kolay gelir ne yazık ki.
Bir de ulu tengri' nin, onlara bu hayatı yaşamalarını, kaderlerinin bu olduğunu, yazgılarının değişmeyeceğini söylediğine inanırlar ve itiraz etmeyi, ses yükseltmeyi isyan sayarlar.
Kader deyip susarlar.
Ayıptır der susarlar.
Günahtır der susarlar.
Aman ağzımızın tadı kaçmasın der susarlar.
Bana değmeyen yılan bin yaşasın der susarlar...
Hep susarlar... inatla... Israrla...
yanlış bir önerme.
Cumhuriyet tarihi *itiraz*larla doludur aslında. işçiler bir ara ankaraya kadar bile yürümüşlerdi.
Şu an itiraz edilmemesinin sebebi tepemizdekileri destekleyenlerin ciddi bir miktarda olmasıdır (%60 civari, hatta daha fazla). Böyle olunca itiraz edebilen kesim itinayla susturulur ve kendisini tehdit altında hisseder. Tepemizdekileri destekleyen kesim hiçbir şekilde mantıklı düşünememektedir(Ki türk insanı duygusaldır zaten, fanatiklik seviyesinde bağlıdır belli tiplere).
Sonuç; eğitimli kesimin yurtdışına gitmesi ve ortalığın daha çok çomarla dolması.
Felsefe diye din kültürü öğretiyorlar çünkü
Karl Marx
Arthur Schopenhauer
Friedrich Nietszche
Gibi büyük düşünürleri ve fikirlerini insanlardan saklıyorlar
Öğretmiyorlar
Çünkü bilinçlensin, aydınlansın, farkında olsun istemiyorlar
Çıkarı var da ondan. Millet salak mı? Hiç kimse kurulu düzeni bozulsun ister mi? iyi kötü geçiniyorsa, borçlarını ödeyebiliyorsa, Bir ailesi sevdikleri sorumlulukları varsa ne demeye çıkıntılık yapıp kendini ateşe atsın? Ahmak mı? Değil. Kahir ekseriyet (kayda değer çoğunluk) in işi tıkırında. Tuzu kuru. Geri zekalı mı ki düzene kafa tutsun da kafasını duvara çarpsın?
Ha şimdi gel gelelim esas meseleye, bu toplumun içinde elbetteki işi aşı yuvası parası imkanı olmayanlar da var. Hemde az değil. Onlara düşen görev de şu: çalışacaklar. Gayret edecekler. ümit edecekler. iyi düşünecekler. isyan etmeyecekler. Kula muhtaç olmamak adına ne gerekiyorsa yapacaklar. Allah çalışana verir. Ama sen iş beğenmez bütün gün evde yatarsan sadece hava alırsın. insanlar, Eğer böyle yapmayıp meseleyi anarşiye teröre intihara veyahutta illegal yasal olmayan kanunsuz işlere çevirirlerse kendileri zarar eder. En büyük zararı yine kendileri görür. Emin olun Hiç kimseye hiçbir şey olmaz. Ne bu düzen değişir, ne de sistem. Ne de dünyanın kanunu.
