şirket kurdun diyelim. onun derdiyle tasasıyla uğraşmak bir dert mi? dert. rahatına düşkün adamlarız biz. iş güvenliği uzmanından tutta en vasıfsız işçisine kadar herkes sana çemkirecek. biz bunlara gelemeyiz açık konuşayım. ortaklarımız bile, müşterilerimiz bile bize çemkirecek biz müşteri odaklılık diye tuttururken. girecez şikayet var nokta com'a girdiğimiz gibi de çıkıcaz falan. ya bi bırak git işine. en iyisi daire alıp satmak, arsa alıp değerlendirmek falan. batarsan kendine, çıkarsan kendine.
başkası için çalışıp bana daha çok maaş verse diye bekliyordur. Kesinlikle girişimcilik artmalı, sadece çalışan işverene oranla daha düşük olmalıdır. O zaman otomatikman, çalışanlara iyi davranılır, mobbing kalmaz, ayrıca zenginlik seviyesi artar ülkemizin hatta dolar ve Euro bile düşer, TL değer kazanır.
Amerika bu yüzden kazanıyor. Almanya bu yüzden kazanıyor. Adamlarda iş o kadar çok ki...
Girişimcilik toplumda destek buluyor..
Bizde: yok ya o işi yapan yapmıştır vs mantığı kimse cesaret edemiyor. Ben başarırsam bu işi destekliycem özellikle kadın girişimcileri destekliycem hatta... Amerikada 1000küsür kadın her sene iş kuruyormuş...
bizim memlekette şirket kurmanın masrafı noteriydi bilmemnesiydi 3000 tl'yi buluyor. avrupa'da amerika'da bunun yanında çok komik rakamlara halledebiliyosun. yani yoksulluk sınırında yaşayan bir ailenin evladı olarak şirket kurmak zor. hadi kurdun diyelim... kar etsen de etmesen de dünya vergisi var. sen işini oturtana kadar devlet sana oturtuyor. sonra niye herkes vergi kaçakçısı? kısacası devlet gençlere bohmir bakan çocuğu felan değilse, onlar da artık ne iş olursa yapıyorlar.
