en iyi şairleri kimlerdir emin değilim. zaten şiirle de aram pek iyi olmadı. benim ayıbım muhtemelen. eğer türk edebiyatının en iyi şiirini yazan şair, aynı zamanda en iyi şairidir diyeceksek; cevabım attila ilhan.
elimden tut yoksa düşeceğim.
akşamsa, eylülse ıslanmışsam
beni görsen belki anlayamazsın
içlenir gizli gizli ağlarsın
eğer ben yalnızsam, yanılmışsam
elimden tut, yoksa düşeceğim
yağmur beni götürecek yoksa beni...
yüzüme bakmasan da yağmura düşürsen de gözlerini
gözlerime bakmasan da ne kadar o kadar aydınlığın gökyüzüme uzanıyor
uykularımda nefesinin sıcaklığı o kadar
hangi akşam kapımı çalan sen değilsin
sen değil misin gizli bir kıvılcım gibi gözbebeklerimde duran
umutsuzlandığım her akşam
senin rüzgârın almıyor mu uğultulu yorgunluğumu
yoksulluğun eşiğinde kapaklandığım zaman
ellerimden sımsıkı tutmuyor mu senin iyimserliğin
sen beyaz bir kadınsın
uzaktaki
gözlerin aklımdan çıkmıyor
sen beyaz bir kadınsın
karanlıkları dinleyen
uzaktaki
sarmaşıkları duyuyor musun rüzgârda
yorgun başını
üşümüş yastığına koyuyor musun
uyuyor musun...
Cumhuriyet dönemi şairlerinden bahsediyor olursak,
(Kişilik ve anafikrinden ziyade bunu sunuş biçimi ve sanatlı söyleyişi ile) Necip Fazıl Kısakürek
Nazım Hikmet Ran
(Canımın içi) Edip Cansever
Asaf Halet Çelebi
Faruk Nafiz Çamlıbel
Ve didem madak
türk edebiyatında gerçekten çok büyük şairler var say say bitmez ama siyasi kişiliğini bir yana bırakacak olursak (bkz: necip fazıl kısakürek)tir. sanki kelimeler onun için var gibi.
tahtadan yapılmış bir uzun kutu;
baş tarafı geniş, ayak ucu dar.
çakanlar bilir ki, bu boş tabutu,
yarın kendileri dolduracaklar.
her yandan küçülen bir oda gibi,
duvarlar yanaşmış, tavan alçalmış.
sanki bir taş bebek kutuda gibi,
hayalim, içinde uzanmış kalmış.
cılız vücuduma tam görünse de,
içim, bu dar yere sığılmaz diyor.
geride kalanlar hep dövünse de,
insan birer birer yine giriyor.
ölenler yeniden doğarmış; gerçek!
tabut değildir bu, bir tahta kundak.
bu ağır hediye kime gidecek,
çakılır çakılmaz üstüne kapak?
