1- üşendiği için ateist olanlar (yeeaaa osbir çekmek varken ne namaz kılıcam diyenler)
2- araştırıp, çalışkan ateistler (yav biz bir dine inanıyoruz ama bir okuyalım bir araştıralım bir öğrenelim ne diyor bunlar diyerek anladıkan sonra atesit olanlar)
birazcık eğitim aldıktan sonra sahip olduğu bilgiyi kibire dönüştürerek yaradandan daha çok şey bildiğini iddia eder, öyle davranır, bu özellikle doktorlarda çokca gözlenir. öyle ki ben olmasam insan yaşayamaz diyen doktorlar bile görülmüştür, ama aynı doktor ölen hastaya can verememiştir. böyle de acaip bi kibir işte.
entellektüellik kapasiteleri marjinallikleri ile zigzag çizer. bi bakmışsın kırbaç sesleri eşliğinde amin maalouf okurlar.
(bkz: çivisi çıkmış dünyanın)
herşeyi labaratuarda tecrübe etmeye çalışır; maddesine, fizyonomisine bakar ama ruhuna bakmaz.
altı ay kabirde yatıp ölmeyen hintli yogileri tez konusu yapmaz. rüyalarında metafizikten sınıfta kalır.
