Onur air konya - istanbul uçağından bizzat şahit olduğum hadise.
koltuk başına saniyede 5 kelime-i şehadet düşmesine sebeb olacak hadise. En çok entel dantel tiplerin renginin attığı hatta birinin şimdi değil ALLAH'ım diye bağırdığı durum.
(Edit: Tabi olay anında ben Kur-an'ın yarısında idim)
dusen ucakta yalnizca ateist degil, musluman da kalmaz. * ama kim bilir belki ucak orda bulunan ateistler yuzunden dusmustur. * ama ortada bir de gercek vardir ki; ateistlerin kazalardan kurtulma sanslari daha yuksektir, cunku digerleri baska yerlerden medet beklerken, ateistlerin boyle bir beklentileri olmadigi icin medet beklemek yerine kendilerine bir nebze olsun koruyacak yollar ararlar. **
sürekli yapılan bir geyiğin farklı bir formatta sunulmasıdır.
efenim hayatta iken ateist, deist, putperest, satanist, agnostik olan kişi ölüm ile karşılaşınca bir anda imana gelir beş vaktine başlar, seneye hac için başvuru yapar vs.
hayır anlamadığım madem bu adamlar allah'ın varlığını son anda da olsa kabul edecekler yaşarken ibneliğine mi aksini iddia ediyolarlar?
bu adamlar birgün öleceklerini tahmin edemeyecek çapta insanlar mı? son ana kadar diretelim sonrası allah kerim mi diyorlar?
yoksa abazanlıktan "abi ateistlerde kızlar teklif ediyormuş" dolduruşuna mı geldiler?
ya da ölüm korkusu beynimizdeki inanç mekanizmasını harekete geçiren bir travmaya mı yol açıyor? eğer böyle ise bütün dünyayı korkutarak müslüman yapabilirmiyiz?
Düşen uçakta sağlıklı düşünmek pek kolay iş olmasa gerek. Ben deprem sırasında en alt katta oturan komşumuzun depremin getirdiği şaşkınlık ve korkuyla apartmandan dışarı çıkmak yerine üst katlara çıktığını hatırlıyorum.
-sayın yolcular azrail konuşuyor. hızımız saatte çok kilometre, yüksekliğimiz değişken değerlerde, hava durumu kişiden kişiye değişecek ve az sonra müsait dağlık bir bölgeye düşmüş olacaksınız. ateist arkadaşlara şimdiden geçmiş olsun diyor, saygıyla huzurlarınızdan ayrılıyorum.
