Baştan yazayım sonra yazmadı demeyin. Tüm atatürkçü lerden bahsetmiyorum. inançlara saygısı olmayan, atatürkçüyüm diye geçinen ve birazdan beni olaylara yine objektif baktığım için eksi manyağı yapacak olan atatürkçü lerden bahsediyorum. insanların inançlarına saygı göstermeyip, türbanlı kızlara sıkma baş gibi hitap biçimlerini kullanıp onlarla alay eden zihniyettir.
ideolojisi uğruna değil de inancı için takanlarla alay etmeyendir. ayağında kırmızı topuklu siyah ayakkabı, fantaziye davetkar yürüyüşle tıkırdıyorsa yolda, avmde, böyle başa böyle tarak diye değil atatükçü zihniyet, içinden olduğunu düşündüğü topluluk tarafından da alay edilir.
doğru yolda olan atatürkçülerdir. türban altından kaşarlık yaparak atatürk e hakaretlerde bulunarak veya bilumum hareketlerde bulunarak bi yerlere gelmeye toplumda saygı görmeye çalışan kaşarlara az bile yapılandır. tabi tüm türbanlılardan bahsetmiyorum sadece kaşarlarından bahsediyorum ama bundan sonra kimse türbanı takıp da bana "oyyy ne kadar da inançlıyım yeaa" demesin. siktirip gitsin bi zahmet afedersin.
insanları zamanında sağcı, solcu diye ayırdılar ama olmadı diye söze başlamak istemiyorum açıkcası.
Benim için türbanlı kızlarla alay eden atatürkçüler de aynı kefededir, atatürk ile dalga geçen türbanlılarda aynı kefededir. yıllardır malesef bu iki kesimin ortasında durmayı beceremedik. neden herkes kendine göre özel olanı, manevi,kutsal olanı herkes içinde aynı olmasını ister ? neden insanlar saygı duymayı öğrenemiyor? neden? malesef ki toplumsal çatışmalar hiç bitmeyecek belkide içimi karartıyorum ama belkide bu ülkede hiç bir zaman huzur içinde yaşayamayacağız.
adamlar uzaya gidiyorken biz daha kendi arabamızı bile üretemiyoruz. asıl tartışmamız gereken konular neden hep gündem dışı bırakılıyor.
tanım: aynı kabağa osuran insancıklardır.
edit: hala bunu eksileyen insanlar var. ulan malsınız işte. uçarı, kaçarı yok. malsınız.
