elini sıkmadı diye karşıdaki kişiye ağzına geleni söyleyebileceğini düşünen insandır.
bir insanın dini inancında namahrem biriyle hiçbir fiziki temasta bulunmamak var diye onu bu kadar yerden yere vurmak ne kadar aydın bir hareket merak ediyorum. karşıdakinin elini sıkınca mı insan oluyoruz. veya medeniyetimiz bununla mı belli ediyor kendisini.
insanın tercih hakkı nereye gidiyor o zaman. yapılmış olan tercihin sana zararı yokken neden bu kadar eleştiri.
yok onu insan yerine koyandaymış suç, yok ona değer verendeymiş falan.
iyi niyetlerle uzatılan elin havada bir başına kalması sahibini ne denli zor bir durumda bıraksa da bunun için kendini yeyip-bitirmenin anlamı yoktur!
inandıkları dinlerin emirlerini, zaman ve mekandan bağımsız, sorgusuz-sualsiz kabul etmeleri de onlara bir emir olarak buyrulmuş ise kusursuz bir mümin olma hevesindeki insanları hangi nedenle suçlayabilirsiniz?
hayalkırıklığına uğramış ve hak etmediği bir muamele görmüş insandır.
1. kendisini abla-anne yerine koyduğum halde, "nikah düşer neme lazım" demesini emreden bu kör inanca saygı duymamı kimse bekleyemez.
2. "allah emretti, cehennemde beni cayır cayır yakar, elini sıkmam" diyen insan, yani kafasında bir "hesap, artı-eksi hesabı" olan insan, herhangi bir dine teslim olmayan ama kafasının içinde ve vicdanında temiz olan, saygılı olan insandan daha makbul, daha "namuslu" değildir.
3. medeniyet dediğin, beynini kullanan insanların, aklını kullanan kişilerin harcıdır.
oğlu yerindeki erkeklerden sırf nikah düşüyor diye uzak durmak, afedersin ama allah'ın yemeyeceği bir yalakalıktır. (bu da benim düşüncem, saygı duy!)
4. tamamen tarafsız/objektif bir gözle bakıldığında; isterse dini emretmiş olsun, her erkeğe "lan bu beni sikebilir, aman selamını almayayım" demek, sapkınlıktır güzel kardeşim, sapkınlık.
5. herkesi potansiyel sapık olarak görüp, bunu da dinin/allah'ın üzerine atmak hem günahtır hem de yobazlıktır.
--spoiler--
öncelikle görgü kurallarından yoksun bir insandır. çünkü toplum kurallarına göre ilk elini uzatan kadın olur. bilene tabi...
--spoiler--
gönlü kırılan insandır. "bir gönül kırdıysan, kıldığın namaz değil" diyen yüce gönüllü yunus emre'yi tanımayan insanların inancına saygı duymak zorunda değildir.
şöyle düşünelim; görgü kurallarına uygun olarak (!) o türbanlı kadının kocasına elini uzatan çağdaş kadının eli de havada kalmaktadır. hadi buyur, kadın önce uzattı elini ama çoook müslüman erkek havada bıraktı. bunu nereye sokacaksın "görgülü" şakirt?
