deniz baykalla tayyib erdogan aslında bir ortak paydada birlesiyor. anlastıkları bir nokta var; birisi universitelerde turban istemiyor, diğeri istiyor ama anlastıkları nokta su; ikisi de universitelerde bilim istemiyor. boyle sacma sapan konularla gencliğimizin vaktini calıyorlar... universitelerimizin itibarını zedeleyen basbelası sorun...
türban sorunu beraberinde laikliğin yokolacağı korkusunu getirmez.
bu yüzden 'korkularınızın üstüne gidin kazanan siz olucaksınız' önermesi de bu konuda geçerli değildir.
korkularımızdı bizi asıl korkutan söyleminin maalesef hayata aksetmiş hali, bunca yıldır mağdur edilen insanların hiç mi hakkı yok bu ülkede bir yerlere gelmeye, belki kesimin kopardığı yaygarayla türban serbest olursa iran'a döneriz, malezya oluruz bunlar tamamen ütopik şeyler bu yersiz korkularımızı aşmamız lazım artık, değişen hiçbir şey olmayacaktır, kazanan türkiye olacaktır.
anlaşılamayan bir başka nokta da şudur;
kimse kimseye sokakta, evinde, işinde türban takma demiyor. sadece devlet kurumlarında takma.
bu kadar basit. nasıl ki öğretmenler devlet kurumunda mini etekle gezemiyorsa, nasıl ki öğrenciler okulda alkol almıyorsa, nasıl ki disiplini bozulmamış hocalar kirli sakallı öğrenciyi dersine kabul etmiyorsa; türbanla da bu sözkonusu yerlere gi-ri-le-mez.
yoksa ben nasıl senin sokakta giydiğin çarşafa nedir bu diye dadanmıyorsam senin de benim şortuma karışma hakkın yok.
takanların baskı sonucu takmış olduğu sonra, olağanüstü düzeyde çağdışı ve çirkin olduğu için takmayan kızların kıskanıldığı ve son olarak, onlar da takmak durumunda kalsın da kocaları onları beğenmesin diye, gidip akp ye oy verdiren şey..
Örtülü insan görmek istememek değildir , inanca saygısızlık değildir. inanç maskesine bürünmüş siyasal ideolojileri ile ve onların şakşakçılarıyla ortaya çıkan arbededir.
Birçok faraziyeyi bir kenara bırakıp mantık çevresinde toplanmak gerekmektedir. Siyaseti bir kenara bırakıp sosyoloji ve psikoloji alanlarından bakılacak olduğunda bireysel istekle değil de zorla taktırılan ve baskıcı bir zihniyetle oluşturulan cemaatlere aitlik hissi esas alındığı görülecektir. Dışlandığını düşünecek cemaat ve tarikatlara katılacak belli bir süre sonra kimliksizleşecek onun için de siyasallaşacaktır kanısındayım. An gelecek bulunduğu noktada nerede olduğuna bakacak ve hala olduğu yerde saydığını görecektir. Çünkü inancı ,aslında kendi düşüncesi değil küçük yaşta baskıyla öğretilmişlikten ileri gitmemiş olacak ve cemaat psikolojisinde harmanlanıp kaçış yolu olarak bir mekanizma oluşturacaktır.
Yine bir kısım bölgelerde kadını sosyallikten koparan olgudur. inancın değil de ataerkil toplumun kendine biçtiği rolü üstlenmek için kapattırılıyor.. evet ! isteyerek değil bu kapanış baskıyla yapılıyor.. kadın kabulleniyor.
Kısacası türban sorunu; siyasilerin türbanı uzun yıllar simgeleştirmelerinin sonucu ortaya çıkmıştır. Ama yine de salt inanç doğrultusunda bakmayıp bu simgeleşen olgunun da geleceğe yansımasının öngörüsü , şekilcilik, sosyal ve psikolojik bir çerçevede ele alınması gerekmektedir.
amerika'da ve bir çok Avrupa ülkesinde öcü gözüyle bakılanlardır türbanlı kadınlar. hatta daha kötüsü bunların sokakta saldırıya uğraması, toplu taşıma araçlarına binemez hale gelişleri, dışlanmışlıklarının göstergesi. türbana batı ülkelerinde terör simgesi olarak bakılırken, türkiye'de irtica tehlikesi olarak görülüyor. laikliği yaptıkları mitinglerle sürekli gündeme getiren aydın(!) kesim, hiçbir zaman laik olmayan türkiye cumhuriyetini, tam tersine dini devletin kontrol ettiği bir türlü kabul etmiyor. lastik gibi çekilen bu türban sorunu için yapılan Baskının yarattığı mağduriyet ve haklılık duygusunun bir sonucu da, baskıya uğrayan tarafın giderek politikleşmesidir. Üniversitede okumaları ya da kamu kurumlarında çalışmaları engellenen türbanlı kadınların, kendi yaş gruplarından başı açık olanlara göre oransal olarak çok daha politik oldukları görülebiliyor. Hakları için mücadele etmenin onları politikleştirmesinin yanı sıra başörtüsünü bir politik sembol haline getirdiği de açıktır. avrupa'da da başörtüsü yasaklandıkça, bir isyan unsuruna dönüşüyor ve politk sembol haline gelmekten kurtulamıyor. türbanın politik bir sembol olduğunu söyleyip yasaklama yoluna giden devletin, her anlamda kemalist sembollerle donatılması politik unsur olarak görülmüyor. 12 eylül faşizminden sonra kitlelerin bilinç altına, Politika kötü bir şeyse onu simgeleyen şeyler de kötü demektir gibi bir anlam kazıtılıyor. * oysa ülkemdeki sorun türban sorunu değildir. eğer ortada bir sorun varsa, bu herkesin dini inancını ya da inançsızlığını serbestçe ifade edebilmesiyle, devletin dinden elini çekmesiyle, her türlü dinsel mezhepsel ayrımcılığa ve baskıya son verilmesiyle zaten çözülecektir. kadınları yasaklarla, cezalarla, baskıyla başlarını açmaya zorlamak, zorla örtünmelerini istemek kadar zorbalıktır. kadının türbanını kamu yerlerinde çıkarma zrunluluğu, elit kesimin ağzına sakız olan özgürlük ve demokrasi değildir. aynı şekilde madalyonun diğer yüzüne bakarsak, islami çevrelerin de türbanın, kadının özgürlüğünün bir sembolü olduğunu söylemesi de örtünmenin erkek egemenliğinin özgül bir sembolü olduğu gerçeğini değiştirmeye yetmiyor. aynı kadının başörtüsünü özgürlüğünün bir simgesi olarak görmesinin onun bir esaret sembolü olduğu gerçeğini değiştirmeye yetmemesi gibi. sonuç olarak, türban yüzünden kadın haklarının kısıtlanmaması, kamu kurumlarına girişlerinin yasaklanmaması, ve bu nedenle türbanın baskı unsuru olarak kullanılmaması gerekir. ama tüm bunlara rağmen türbanın kadının özgürlüğünün değil erkek egemen toplumun esaretinin sembollerinden biri olduğunu da unutmamak gerekiyor.*
ne zaman ki türban zeka ve kişilik olarak gerekli olgunluğa ulaşmış kızların kendi iradesi ile seçtiği birşey olur; o zaman türban sorunu diye bir durum ortadan kalkar.
şöyle ki;
ülkemizde reşitlik 18 yaşında gerçekleşiyor olsa da asıl reşitlik üniversite okuduktan sonra ya da üniversite yılları sırasında gerçekleşir. kişiler neyin ne olduğunu, kendilerinin kim olduğunu ancak ve ancak o zaman öğrenirler.
ortalama 21 yaşına gelmiş kız bu yaşından sonra inancı gereği kapanmak ve kamusal alan dışında varlık göstermek istiyorsa kendi seçimiyle yapar. o yaşa geldiğinde türban takmak istemiyorsa takmaz.
demek ki 10 yaşındaki kız çocuğunun kapanmasının kendi iradesinde olmasının mümkün olmadığını kabul edebilecek mantığa sahipsek; reşit olmayan bir kişinin türban sorumluluğu altına girmesinin de bir anlamı olmadığını bilmemiz lazım.
bunun yanında hep unutulan nokta türbanın hem kapanırım hem de istediğimi yaşarım şeklinde değerlendirilebilecek bir sorumluluk olmadığıdır. türban bir kadının kendi hayatına koyacağı kısıtlamalar bütünüdür. ve karşılığı inancı doğrultusunda cennetle ödüllenmektir. ve herşeyin bir bedeli vardır.
madde 2. türkiye cumhuriyeti, toplumun huzuru, millî dayanışma ve adalet anlayışı içinde, insan haklarına saygılı, atatürk milliyetçiliğine bağlı, başlangıçta belirtilen temel ilkelere dayanan, demokratik, lâik ve sosyal bir hukuk devletidir.
cumhuriyetimizin özellikleri;
toplumun huzuru - sağlanamamış,
milli dayanışma - yok denemez ama malesef tam anlamıyla varda denemez,
adalet - ?+!%& ,
insan haklarına saygılı - geçersiz giriş,
atatürk milliyetçiliği - hala kavranamadı,
demokratik - öhöm
...
sosyal - sosyal görünümlü
şimdi ... yerinde laiklik var, anayasamızın 2. maddesindeki bütün herşey tam anlamıyla uygulandığı için bütün ülke buraya odaklanmışız..
diyelim ki böyle bir gündem yok, ne yapıcak millet diğer kriterlere bakıcak ve ne görücek yıllardır kandırıldığını, varlık içinde süründüğünü, bırakın başbakan olmayı muhtar olabilecek kadar vasfı olmayanların 7 kere seçildiğini, sağcısınında solcusununda çaldığını ve daha neler neler.. peki görünce nolcak; çok saygılı politik-arsızlarımızın sürdüğü sefa sona ericek, peki buna izin verirler mi tabi ki hayır atar ortaya yapay bir gündem 10 sene 15 sene o taşı çıkartmaya çalışırız..
türkiye'nin türban meselesi yoktur. Bizler herkesi hoş görmüş bir milletiz. Yoksa yunus'un, mevlana'ın hoşgörü ile ilgili sözleri günümüzde hala söylenmezdi. bu tip meseleler bizim dışımızdakilerin bizim sorunumuzmuş gibi gösterdikleri şeyimsidir. isteyen takar (siyasi değil inancı için) isteyen takmaz. kanmayalım.
varlığıyla akp vb partilere oy kazandıran sorun. insanlar giyim tarzlarıyla siyaset yapmazlar yasaklanan özgürlüklerini geri almak için yaparlar. bu bir kısır döngüdür. yasaklar siyaseti getirir, siyaset yasakları.
