köprüden önce son çıkış gibi insanın içine her zaman farklı bir duygu katan otoyol ışıklı tabelasıdır. nedense insan o tünelin diğer ucunun olmadığını düşünür bir an. oradan da hayatındaki çıkmazları düşünür, oradan yaptığı hataları, oradan da umutsuzluğa kapılarak tünele doğru yönelir. tünelin sonundaki ışığı görünce de rahatlar ve aldırış etmeden yoluna devam eder. bazıları ise tünele girmeden o çıkışı kullanarak o yolu terk etmek zorundadır.
