16.cı amerika başkanıabraham lincoln'ün, oğlunun öğretmenine: onun yetiştiriliş stili ve olması gerekenleri üzerine tavsiyelerde bulunduğu meşhur mektup.
her düşmana karşılık bir dost olduğunu da öğret ona.
zaman alacak biliyorum,
fakat eğer öğretebilirsen ona,
kazanılan bir doların, bulunan beş dolardan daha değerli olduğunu öğret.
kaybetmeyi öğrenmesini öğret ona ve hem de kazanmaktan neşe duymayı.
kıskançlıktan uzaklara yönelt onu,
eğer yapabilirsen, sessiz kahkahaların gizemini öğret ona.
bırak erken öğrensin, zorbaların görünüşte galip olduklarını.
eğer yapabilirsen ona kitapların mucizelerini öğret.
fakat ona sessiz zamanlar da tanı.
gökyüzündeki kuşların, güneşin yüzü önündeki arıların ve yemyeşil yamaçtaki çiçeklerin ebedi gizemini düşünebileceği...
okulda hata yapmanın hile yapmaktan çok daha onurlu olduğunu öğret ona.
kendi fikirlerine inanmasını öğret,
herkes ona yanlış olduğunu söylediğinde dahi.
nazik insanlara karşı nazik, sert olanlara karşı sert olmasını öğret ona.
herkes birbirine takılmış bir yöne giderken,
kitleleri izlemeyecek gücü vermeye çalış oğluma.
tüm insanları dinlemesini öğret ona.
fakat tüm dinlediklerini gerçeğin eleğinden geçirmesini ve sadece iyi olanları almasını da öğret.
eğer yapabilirsen,
üzüldüğünde bile nasıl gülümseyeceğini öğret ona.
göz yaşlarında hiçbir utanç olmadığını öğret.
herkesin sadece kendi iyiliği için çalıştığına inananlara dudak bükmesini öğret ona,
ve aşırı ilgiye dikkat etmesini...
ona kuvvetini ve beynini en yüksek fiyatı verene satmasını,
fakat hiçbir zaman kalbi ve ruhuna fiyat etiketi koymamasını öğret.
uluyan insan kalabalığına kulaklarını tıkamasını öğret ona,
ve eğer kendisinin haklı olduğuna inanıyorsa,
dimdik ayakta durup savaşmasını öğret.
ona nazik davran, fakat onu kucaklama.
çünkü ancak ateş çeliği saflaştırır.
bırak sabırsız olacak kadar cesarete sahip olsun.
bırak cesur olacak kadar sabrı olsun.
ona, her zaman kendisine karşı derin bir inanç taşımasını öğret.
böylece insanlığa karşı da derin bir inanç taşıyacaktır.
bu büyük taleptir.
ne kadarını yapabilirsin bir bak.
o, ne kadar iyi, küçük bir insan...
benim oğlum...
Daha çocukça şikayetleri olan, tükenmiş, deneyimli bir ahmağın ağzından konuşuyor olmak. Bu bayağı kolay anlaşılabilir bir not olmalı. Yıllar boyunca,diyelim ki, cemiyetimizin serbestliği ve benimsemesi ile ilgili ahlak punk rock 101 derslerinden alınan öğütlerin ne kadar doğru olduğunu kanıtlamıştır. Çok uzun yıllardır okuyup yazmakla birlikte dinlemekten, yaratmaktan da olduğu gibi heyecan almadım. Bunlar için kelimelerle anlatılamayacak bir suçluluk duyuyorum. Mesela sahne arkasındayken ve ışıklar sönüp kalabalığın çılgın tezahüratı karşısında, beni hayran olduğum ve kıskandığım Freddy Mercury'e olduğu gibi etkilemedi. Gerçek şu ki sizi aptal yerine koyamam. Hiçbirinizi. Bu basitçe ne sizin ne de benim için adil değil. Aklıma gelen en kötü suç, insanlara karşı sahtekarlık yapıp %100 eğleniyormuşum gibi görünerek dolap çevirmek. Bazen sahneye çıkmadan önce saati yumruklamak, zamanı durdurmak geçiyor içimden. Kulisteyken, ışıklar söndüğünde duyduğum çığlıklar da etkilemiyor beni. Gücümün yettiğince değer vermek için her şeyi denedim ve deniyorum. Tanrım, inan bana deniyorum, ama bu yeterli olmuyor. Benim ve bizim birçok insanı etkilediğimiz ve eğlendirdiğimiz gerçeğine saygı duyuyorum. Elden kaybolduktan sonra kıymet veren biri, o narsistlerden biri olur. Ben çok hassasım. Bir zamanlar bir çocukken sahip olduğum hevesi yeniden kazanmak için biraz uyuşmaya ihtiyacım var. Son üç turumuzda şahsen tanıdıklarıma ve müziğimizin hayranı olan tüm insanlara daha çok değer verdim, ama hâlâ herkes için beslediğim asabiyet, suçluluk ve anlayışı aşamadım. Hepinizin içinde iyilik var ve sanırım insanları çok fazla seviyorum. Öyle çok ki, bu beni mutsuz hissettiriyor. Üzgün, küçük, hassas, değer vermeyen balık burcu. isa oğlum! Neden tadını çıkarmıyorsunuz? Bilmiyorum!ihtiras ve anlayış yemini eden cazibeli bir karım var ve bana eski halimi çok fazla hatırlatan bir kızım. Sevgi ve neşe dolu, her gördüğü insanı öpüyor çünkü herkes çok iyidir ve ona kimse zarar vermez! Frances' in üzgün, kendine zarar veren, ölü bir rock'çı olduğumu düşünecek olmasına dayanamıyorum. iyi yapıyorum, çok iyi. Ve minnettarım, ama yedi yaşından beri insanlara karşı genel bir nefret duydum... Sırf insanlara iyi geçinmek ve anlayış sahibi olmak çok kolay görünüyor diye. Anlayış! Sanırım sadece insanları çok sevdiğim ve onlara çok üzüldüğüm için. Geçen yıllar boyunca mektuplarınız ve ilginiz için alevler içindeki mide ağrısı cehenneminden hepinize teşekkür ediyorum. Ben çok kararsızım, ümitsizim! Artık eski tutkum yok, ve şunu hatırla, sönüp gitmektense yanmak daha iyidir. Barış, sevgi ve hoşgörü dileğiyleFrances ve Courtney sunaginizda olacagim.lutfen devam et Courtney.Frances icin hayati cok daha mutlu olacak bensiz...Sizi seviyorum, sizi seviyorum..
