adamın götü bok yemiş. kabul gördüğü oranda tanımımız bu şekilde ve asıl vermek istediğim mesaj şu ki; az uzun yazacağım...
hayatı yaşamamız süresince birçok kere "tercih etmek" mecburiyetinde kalırız. bir şeyleri seçmek, bir karara varabilmek, planlamak, uygulamak türünden aktivitelerimiz, isteyip istemediğimizden dahi bağımsız bir şekilde gelip de yerleşir hayatlarımıza. ve bu süreçlerin hepsinde de yanımızda, yakınımızda fikrini sorduğumuz ve belki de biz sormadan fikrini söylemek eğilimi gösteren onlarca insan vardır.
önce arkadaşlarınız seçilirler. "iyi" arkadaşlarınız vardır ve "kötü" arkadaşlarınız vardır. burada "iyi" ve "kötü" dediğimiz soyut kavramların atamasını ebeveynler, çocukları adına ve onların "iyiliğini" düşünerek yaparlar. devam eden çocukluk yıllarında çocuğun gideceği okul seçilecektir ve okula gidecek kişi velet olmasına karşın, bu seçimi gene ebeveynler yaparlar genelde. ve ilerleyen zamanlarda da etrafınızdaki kişiler bunu yapmak için fazla istekli davranırlar. günde iki paket sigara içen arkadaşınız dahi iyiliğinizi düşünerek sigarayı azaltmanızı salık verebilir. çünkü; iyiliğinizi düşünüyordur.
veya yeteneklerinizden, nasıl bir adam olduğunuzdan dahi bihaber aile ferdleriniz üniversitede okuyacağınız bölüme kadar "iyiliğinizi" düşünebilirler.
örnekleri çoğaltmak mümkün ama bu kadarı kâfi duruyor. hayır tüm bunların "yaşanmış" ve "yaşanmakta" olan şeyler olduğunu düşündükçe aklıma takılmıyor değil biz insanların kendi iyiliğimizi hiç düşünemiyor oluşumuz. ama kime göre iyi?
belki ben masabaşında, sabahtan-akşama kadar güneşi tenimde hissedemeden ve rüzgârın ne kadar da şiddetli estiğini bilemeden bir plaza katında olmakla kendimi "iyi" hissetmiyorumdur. belki ben, kendimi götüm donunca, ter damlacıkları kıçımın deltasında birikince iyi hissediyor olacağım. belki benim, kendi iyiliğimi düşünebilecek yeteneklerim vardır. niye, olamaz mı canım?
kendimi bildim bileli değilse de filmleri, gerçeklerden ayırmaya başladım başlayalı sigara içerim. çünkü gerçek... ve valide sultan başta olmak üzere yakın çevremde sigara ile aşk yaşamamış kim varsa aynı şeyi yapar "iyiliğim için" olduğunu söyleyerek sigarayı bırakmam yönündeki taleplerini, külahıma bırakıverirler. şimdiye kadar tek bir etkisi oldu bu taleplerin, şahsım üzerinde o da "bir sigara" olsun fazladan içirmek yönünde. ve herkesi, hepsini bir kenara bıraktım bu kadarını valide sultan olsun biliyor olmalı ama neçare... nihayetinde bu denli "iyiliğimi" istiyorken, kendisine engel olamıyor. diyeceğim o ki "ey insanlar; biraz da siz, kendi kendinizin iyiliğini düşünün. sevdiklerinizi bu türden meşgalelerle muhattap etmeyin.".
