sandıktaki naftalin kokan elbiseleri çıkarıp, yeniden giyip sonunda yine sandığa kaldırmak gibidir. biraz eskiyi anarsın, biraz ne kadar değişmişim ya da ne kadar değişmiş diye bakarsın ama sonunda yine maziye gömersin.
Ayrıldığımız ay telefon çöp oldu ve içindeki her şey gitti ve tabi onunla olan 1.5 yıllık konuşmalarımız da. Sanırım bu yönden çok şanslıyım ki istesem de eski mesajları okuyamıyorum.
durum ne olursa olsun, nasıl bitmişse bitsin, insanı duygulandıran içini ısıtan bir durumdur. vay be dersin bence bir zamanlar gerçekten de seviyormuş. en azından kendini inandırmaya çalışırsın...
kişinin psikolojisini ve o anki gelecekten beklentilerini mahvedecek eylemdir.
yapılmaması gereken değişik bir intihar girişimidir. kapanan defterleri çöpe atmalı, kardelenlerimize bunu empoze etmeliyiz.
