sandıktaki naftalin kokan elbiseleri çıkarıp, yeniden giyip sonunda yine sandığa kaldırmak gibidir. biraz eskiyi anarsın, biraz ne kadar değişmişim ya da ne kadar değişmiş diye bakarsın ama sonunda yine maziye gömersin.
geçmişe geri gitmek demektir.
geçmiş de yaşadıklarınız gelir aklınıza teker teker gözleriniz dolar ilk önce, "ağlamıcamm" diye teselli etmeye çalışırsınız kendinizi ama nafile, 2 damla yaş akar gözlerden.
Biraz toparlanır gibi olursunuz devam edersiniz okumaya, her mesaj da bi başka anınızı hatırlarsınız.
"neden böyle olmak zorundaydı ki?" diye sorarsınız kendinize, cevap alamazsınız.
kısacası baştan bu işe kalkışmayın derim.
durum ne olursa olsun, nasıl bitmişse bitsin, insanı duygulandıran içini ısıtan bir durumdur. vay be dersin bence bir zamanlar gerçekten de seviyormuş. en azından kendini inandırmaya çalışırsın...
kişinin psikolojisini ve o anki gelecekten beklentilerini mahvedecek eylemdir.
yapılmaması gereken değişik bir intihar girişimidir. kapanan defterleri çöpe atmalı, kardelenlerimize bunu empoze etmeliyiz.
özellikle yapmasam da daha geçenlerde başıma gelen olay..telefonumun bozulmasıyla odamın ücra köşelerine attığım eski telefonuma muhtaç oldum..hattı o telefona takınca taa 3 yıl önceki mesajlar kayıtlı olarak duruyodu telefonda,gayet güzel bi andı,yarım saat falan eskilere gittim.buda böyle bi anımdır.
Ayrıldığımız ay telefon çöp oldu ve içindeki her şey gitti ve tabi onunla olan 1.5 yıllık konuşmalarımız da. Sanırım bu yönden çok şanslıyım ki istesem de eski mesajları okuyamıyorum.
