çağımızın hastalığı mı desem, bireysel yetersizlik ya da cahilliğimiz mi desem karar veremedim. söyleyeceğim ne varsa önceden söylenmiş arkadaş. bütün müzikler, sanat eserleri ve edebi eserler yazılmış. ha bunu geçtim; fikir ve düşünce çalayım, hayal hırsızlığı yapayım diyorum o bile benden öncesinde denenmiş ve çakma eser niteliği kazanmış bile. denesem bile çakmanın çakmasının ne değeri olabilir ki zaten. niye aynı kitabı 2 kez yazamıyoruz, ya da niye aynı besteyi tekrar yaratmıyoruz. mecburî bir tabule rasa olmaktan başka çaremiz var mı 21. yüzyılda. her şeyin absürdleştiği zamanda kendini neyle donatabilirsin ki, donatabilsen de ne üretebilirsin ki zaten.
