en asil duygunun insanıdır. değişik bir tür cazibesi olan, amaçsız insandır. istanbul'da vapur'da, taksim-şişli metro'da araç boşken birisinin yanına oturduysanız ahan da o benimdir.
bu tamamen şuursuz gerçekleşen bir eylemdir, yanıma oturulana kadar, birisinin yanına oturduğunuzu da farketmezsiniz. ufak tekef bir şey de değilim ha. 188 cm boyum var lan boru mu?
insanlar boşa oturunca yanımıza kimin geleceği belli olmaz, ben bu çocuğun yanına oturayım, zaten kendinden geçmiş, benim geldiğimi farketmez diye mi düşünüyorlar nedir anlamıyorum, şu sıralar çokça kullanır oldum toplu taşıma araçlarını, yanıma birileri oturuyor sürekli, kafamı kaldırıyorum bakıyorum, arkadaş yığınla boş yer var, git birine otur di mi ama?
sonra farkettim insanlar bilinçsizce yapıyorlar bu eylemi. içgüdüsel midir nedir?
şöförün başında bekleyip, arka kapıdan binenleri kontrol eden adam tipine bürünmeyi tercih edeceğim bundan sonra.
- usta arkadan 11 kişi bindi, 8 akbil geldi, yollayalım şunları ayıp oluyo ama haaaa.
