çocukluğun kafayı kurcalayan on temel sorusundan biridir. "madem tükeniyo bu, niye tükenmez kalem demişler ulan?"
aklın işin içinden çıkamaz, dünyayı sorgulamaktan yorulmaya başladığın ilk andır o. başkasına sorsan da ne çare, açıklanamaz bir soruya tatmin edici cevap verebilecek babayiğit nerdee?
- ya baba bu kalem bitti
- tamam yenisini alırız oğlum
- ya baba martaval okuma bana, ben işin orasında değilim. hani tükenmez kalemdi bu? niye tükendi?
- dertlerimi yaza yaza elim tükendi benim, kalem de neymiş
- ya baba bi siktir git allasen
ucunun iki saniye çakmak ateşine maruz bırakılmasıyla yeniden canlanması gerçekleşecek olan tükenme. ulan o değilde başlığı tamamlayacağız diye ıkınırken az daha .ıçıyordum.