var olanların yitirilmesi, ellerinin arasından kayıp gitmesidir. bitkinliğin her hücrene yayılması, parmak uçlarının hissizleşmesidir tükenmek..bitmektir..
maddi şeyler tükenir kimi zaman.
paranız tükenir. birikimleriniz, kaleminizin mürekkepi, diş macununuz tükenir.
bazen de manevi şeylerdir tükenen.
sabrınız tükenir örneğin. hevesiniz, beklentileriniz, umudunuz, sevginiz tükenir.
tüketmek kolaydır, tükenmiş olmaya katlanmak bir o kadar zor.
lakin tüketir insan, hayat tüketir.
şartlar el verirse, maddi şeyler edinilebilir yeniden, konur eski yerine.
ama yoktur bir yedeği tükenmiş umudun örneğin.
hayat bazen yerine konamayacak bu gibi şeyler tükendiğinde, siz farkına varamasanız da, bir çırpıda bitiverir.
ne böyle senle, ne de sensiz,
yazık yaşanmıyor çaresiz.
ne bir arada ne de ayrı,
olmak imkansız hiç sebepsiz...
ne hayallerle, ümitlerle,
mutlu olmaktı dileğimiz,
suçlu ne sensin, ne de benim,
şimdi sensizim sen de bensiz...
Etrafimizi sariverecek,
bir ateski asla bitmeyecek,
Hersey bir anda anlamsiz gelecek,
iste biz o gun tükenecegiz...
bıkmaktır, yorulmak, güçsüz kalmak, havasız kalmak, boğulmak..
çünkü; sizin var olanlarınızı koyarak biriktirdiğiniz, çabalarla oluşturduğunuzu, hayatınızı, hayallerinizi, umutlarınızı birisi yada bir şeyler pervasızca tüketiyordur.
farkettiğinizde çok geç olmuştur. o zaman ihtiyacınız olan yeni umutlardır. hayatı biriktirmek için yeni çabalar...
