çocukken karşı tarafın bir şeyi kanıtlaması için yemin etmesi istenirdi, e yemin ettikten sonra kendi içinden karşı taraf tövbe derse bu sefer yalan da söyleyebilirdi, işte bu riski ortadan kaldırmak için üretilmiş akıl dolu cümle.
+ hadi lan inanmıyorum yemin et ...
- yemin ederim lan..
+ tövbesi geçmez olum..
- tamam abi yemin ediyorum..
+ tamam aga tövbesi geçmez yalnız..
Küçükken bir iddiaya tutuşunca söylediğimiz masum cümlelerden biriydi. Sonunda sözünü bozunca karşı taraf bana ne oğlum tövbesi geçmez dedik artık olmaz o iş. Diye üstelerdik. Şimdi o masumca yeminler uçup gittiler.
