eski türklerde "baba ocağı".kaşgarlı mahmut 'a göre,bir evde oturan asıl aileye,eski türkler törkün der.törküne ait akrabalık terimleri,boy içindeki akrabalık terimlerinin aksine olarak,kişisel yakınlığı gösterir; akan=baba,öke=ana,er=koca,konçuy=karı,uru oğul=erkek evlat,kız=kız evlat.eski türk inanışına göre aile tanrısı törkünde barındığı için,ocağın ateşinin hiç sönmemesi gerekirdi.bundan dolayı büyük ve ortanca kardeşler evlenip törkünü bıraktıktan sonra törkünde ocak bekçisi olarak küçük kardeş kalırdı.