daha önceki uçlu bucaklı gerçekkırıklıklarından geriye kalanın dışındaki -hiçbir şey hissedememeye yeminli- dervişin gönlünü eşeleyip yağma karanlığın gölgesinde titreye titreye pusuda bekleyen şairi alacakaranlığa dörtnala sürükleyen sendin.
az önce tartıldım, baktım kilo vermişim. hemen mutfağa koştum. sarma, makarna, kola, kestane şekeri, kahve... hepsini dizdim masaya. neyse deli gibi yemek yiyorum, beyefendi espri yapıyor. ya tamam güldüren erkeklerden hoşlanıyoruz da güldürürken öldürenlerden değil! boğazıma takıldı, ölüyordum. sırtına vur diyor bir de oradan. kendi kendimin sırtına nasıl vurayım ha nasıl? sonra dans eden maymun emojisi attı, danslar falan...
petio'dan başka laf edemez oldu. aşık olmuşsun diyorum, yok diyor. neymiş, güya başka bi mevzu varmış.
anlattığına göre; midesine kramplar giriyormuş, huzursuzmuş, yemek yiyemez olmuş, dalıp dalıp gidiyormuş, hiçbir şeye konsantre olamıyormuş falan filan. ha unutmadan, kelebekler de içinde gezdiriyormuş.. ohoo aşıksın işte arkadaş. başka bi mevzu var diye kıvırmana, utanmana falan gerek yok. burada hepimiz kardeşiz. ayıp oluyor yani. o yüzden güzel güzel içini dök, sen de rahatla biz de kurtulalım lan artık yeter!
edit: şimdi fark ettim. aslında bu gerçek twist değil. gerçek twist bundan çok seneler önce petio ile kaçtı. şuan ki twist görünümlü kişi petio'nun gizli aşığı, gerçek twist'in düşmanı. amacı twist kılığına girip onun şizofren olduğunu bizlere inandırmak.