memleket adına sevindirici bir durumdur. kendilerini bağımsız gösteripte yandaşlığın dibine vuran bir gazeteci daha ekranlara veda etmiştir. uğur dündar sunduğu anahaber bültenlerinde kendi siyasi görüşünü hiç düşünmeden ekranlara yansıtan biriydi. halbuki -gazetecilik okuyan biri olarak söyluyorum- ekranlarda ilk kural tarafsız olmaktan geçer. aksi halde inandırıcılığınız sorgulanır. kaldıki uğur dündar gibi katı kemalistlerin devri zaten çoktan kapanmıştı. kendisi adınada hayırlı bir karar verdi. umarım bir daha ekranlarda görmeyiz kendisini.
habercinin ideolojisi, siyasi görüşü olmaz tezini savunanlar genellikle şikayet ettiği habercinin fikrine zıt düşenlerdir. bundan şikayetçi olan da şikayet edilen habefci de haklıdır. çünkü gazetecilik yapan yahut tv programı sunan herkes bu ülkede yaşamaktadırlar. günlük yayın yapan gazeteler içinde hangisi tarafsızdır? tarafsız olsa kaç adet satar? cevaplar malum. kaldı ki sayın başbakan bile kaç defa taraf olmayan bertaraf olur demedi mi? herkesi birşeyin tarafı olmaya mecbur kılmadı mı? haliyle insanlar da açık seçik taraflarını ortaya koyuyorlar. illaki sayın başbakanın tarafı olmak zorunda mıdır insanoğlu? ayrıca son zamanlarda gzateciler, medya patronları daha sert bir dille belli etmiyorlar mı tarafgirliklerini? bunların hepsi doğaldır. bu doğallık içinde de uğur dündar kemalist tarafı seçmiştir. kendisini bir yerel gazeteci kadar sevmem. mesleği bıraktıysa da son derece mutlu olurum. lakin konunun taraftar olmasıyla alakası yok.
Mustafa Kemal ATATÜRK düşmanlarının, Amerika yalakalarının söyleyeceği tarzda pek önemsenmemsi gereken ama ağzının payınında verilmesi gereken bir kavramdır.
(bkz: atatürk olmasaydı anan belli olurdu ama baban belli olmazdı.)
