otuz yıl sonra gömleğimin cebinde iddaa kuponlarım, elektrik su faturaları, esnafa ait kartvizitler, tükenmez kalemim ile, semt birahanesinde birinci lig maçı izleyip biramı içerken yeme hayalleri kurduğum yiyecek.
bir tutkudur. herhangi bir şey izlerken bir kilo bile yenebilir, kendinden geçirebilir insanı ama sonrasında da damacanayı ağzınıza dikmek zorunda kalabilirsiniz.
birayla ya da birasız, o bir efsanedir. mide kazındığında imdada yetişir. siz keyiflendiğiniz zaman, o zaten çoktan orada, yanıbaşınızdadır. antep fıstığı gibi havalı değildir. mahallenizin çocuğudur. cebinize atıp fısır fısır tuz kaplı kabuklarını harcarken bile, üzülmez haline. tek tesellisidir kabuğuyla beraber yenmesi. bakkallarda en çok onun asılı olduğu kuruyemiş askısı boş kalır, çünkü ucuzdur onun fiyatı. 1 tl.
