insanın kendisiyle kalmasını sağlayan onu iş, güç derdinden bir nebze de olsa uzaklaştıran ve gün boyu yaptığı faaliyetlerin büyük kısmından * uzak tutan nadir zamanlardandır.
Normal bir insan günde yaklaşık 10 dakikasını tuvalette geçirdiğinde, ortalama 60 yıllık bir ömürde;
(10 x 365) + (10 x 15) = 3800 dakika,
3800 / 60 = 63,333 saat,
63,333 / 24 = 2,6 günümüz tuvalette geçmektedir, tabi normal olmadığımız durumları da hesaba kattığımızda (ishal - kabız) ve ortalama yaşı arttırdığımızda bu gün sayısı da bir hayli artacaktır.
insanın kendisiyle başbaşa kaldığı hayatını dolu dolu yaşayabileceği en güzel anlardır.
ulan ne iğrenç bi insanım çatır çatır sıçıyorum resmen sevgilim beni böyle görse kesin benden soğurdu, hatta terkederdi. diye insanı değişik düşüncelere sokan durum. bir nevi insanın kendi boku ile imtihanı.
insanların genellikle bir şeyler tuvalette akıllarına geldiği için, en iyi orada düşündükleri için, boşa geçirilen zaman değil gayet verimli bir zamandır.*
