tutarlı olmayan davranışlardır.
aileye ne diyeceğini düşünmekten başka bir şeye odaklanamaz kişi. sonra eline bir poşet bağlar, elini sokar falan ama oralara hiç girmeyelim.
yapılan tuvaletin büyük veya küçük olması,telefonun kurtarılacağını yada üzerine sifon çekilip uyurken bile ayrılamadığınız belkide milyarlık olan telefonunuzla vedalaşmanızı belirler,sizde tepkinizi muhtemelen ona göre verirsiniz.eğer büyükse;
-hay götüm kopaydı emi nasıl alıpda yüzüme sürerim bu bok sıçramış telefonu bidaha
eğer küçükse;
-ohh allahtan adam gibi bişi yemedim daha, sade çiştende zarar çıkmaz kurur gider sabah kadar..
nokia 5800 express music marka telefonumun b*k çukuruna düşse dahi üzülmeme mahal vermiyecek olaydır. yenisini almak için bahane olur bende kurtulmuş olurum. bile bile düşürsem mi acaba?
dudaklar ısırılır parmaklar çıtlatılır.
'naparım ben şimdi lan elimi soksam bi' türlü sokmasam bi' türlü'
diye 10 dakika düşünülür sonra da götün götün uzaklaşılır.
(bkz: o ben oluyorum)
Koskoca Hacettepe üniversitesinin lağımına armağan etmiştim telefonu. Bıraktım mı peki? Tabiki hayır. telefon dokunmatik olduğu için çoktan ümidi kesmiştim amacım hattı kurtarmaktı. elime poşeti geçirdiğim gibi daldırdım deliğe, omzuma kadar girdim o konudan hiç bahsetmiyorum. telefonu çıkardığımda çalışmak için çaba sarfediyordu ama nafile. hattı aldım ve telefoncuya götürdüm. Sonuç; hala aynı telefonu ve hattı kullanıyorum hiç de sıkıntı yok.
poşeti eline geçirip deliğe daldırmak suretiyle mide bulantısı bastırılmaya çalışılır önce bi. sonra çıkan telefon o anın şokuyla çeşmeye tutulur ki yaşanmıştır. daha sonra saç kurutma makinesiyle kurutulup iş görür hale gelip gelmediği kontrol edilir. bu arada etrafındaki gülen insanlar savuşturulur.
iyi bir refleks ile düşüş esnasında tutulabilir. ama düştüyse sifonu çekmeyin muhakkak oradadır. hemen gitmeyecektir. ya da çekin sifonu. gidin babanızdan yeni telefon isteyin.
